https://www.rp.pl/praca/art37123331-wypalony-jak-informatyk-maja-fatalna-kondycje-psychiczna
czy po prostu macie słbą kondycję psychiczną? ale to dlatego ze pracujecie na kilka etatów jednocześnie, nie dlatego ze korpo scrum jest zaprzeczeniem agile i obraża naszą inteligencję
Myślę, że to widać po wątkach.
Ciągle ktoś pisze, że pracuje w JanuszSofcie i robi nadgodziny, żeby nadgonić. I że silna presja i wyrzuty.
u mnie działa a nie subskrybuję przecież?
Często pozwalają pierwszy artykuł zobaczyć, a potem zapisują sobie że już tam byłaś
Tylko co czwarty czuje się dobrze lub świetnie (6 proc.).
Jak oni licza te procenty to ja nie wiem. Chyba że to 1/3*1/4. Nie, to jest 8.(3)%
Jest nią coraz częściej dotykające tę grupę zawodową przemęczenie i wypalenie zawodowe
No najpier mamy ludzi dla których jedyna wartością są pieniądze i robią na X etatów, albo na jeden 10 lat bez wakacji a potem takie są tego efekty
W ostatnim korpo TL powiedział mi kiedyś szczerze, że tu co drugi chodzi na jakąś terapię.
Mi to po prostu baby brak :(
IMHO wypalenie pojawia się wtedy kiedy człowiek traktuje pracę np. programisty jako pasję/hobby. Pracę jako miejsce służące równocześnie do zapewniania satysfakcji i pieniędzy. Wypalenie dotykało mnie wtedy kiedy chciałem aby "praca była czymś więcej". Od kiedy zmieniłem myślenie na: praca służy do zarabiania pieniędzy i niczego więcej, a na przyjemności jest czas po fajrancie. Problem z wypaleniem ustał.
Czy ja wiem, wypalenie? Ja nigdy nie bylem podpalony tym calym aj ti.
@MrMadMatt: co prawda na przykładzie innej branży, ale mogę potwierdzić. Jeżeli nie chcecie znienawidzić swojego hobby, nie róbcie sobie z niego głównego źródła dochodu. Od kiedy klepię nudne rzeczy dla korpo, a szyję dla przyjemności, to jakoś tak łapię względną równowagę (co prawda od jakiegoś czasu inne kwestie wybijają mnie skutecznie z mojej zbalansowanej strefy komfortu, ale na to już nic nie poradzę). Kiedy zapylałam w miejscówkach związanych z krawiectwem, to po powrocie do domu nie mogłam patrzeć na własne maszyny. Ci, którzy twierdzą, że przekucie pasji w pracę to znakomity pomysł, chyba nigdy za bardzo nie pracowali lub nigdy nie mieli żadnego konkretnego hobby.
nie czuję się wypalony bo trafiłem do korpo, gdzie wystarczy popracować 2 godziny dziennie.
tylko ta jesień mnie dobija depresyjnie.
@Miang ja niczego nie pale
100 lat temu ludzie nie mieli takich problemów
To nie wypalenie, tylko brak szacunku do siebie i ogólnie rozumianej asertywności. Jeśli człowiek godzi się na szkodliwe warunki jak mobbing, nadgodziny, robienie z siebie 0ne-man-army to pretensje może mieć tylko do siebie.
A jak już czytam, że chłop z 2 latami latami expa się wypalił to cóż można powiedzieć... Nigdy się do tej pracy widocznie nie nadawał.
ehhhhh napisał(a):
Mi to po prostu baby brak :(
To masz więcej czasu na programowanie :-)
PaulGilbert napisał(a):
ehhhhh napisał(a):
Mi to po prostu baby brak :(
To masz więcej czasu na programowanie :-)
Miałem taki okres jak zaczynałem OE że czułem się momentami wypalony, ale teraz już nauczyłem się to ogarniać, i jedyne słabsze momenty jakie odczuwam to jesienne ale na jesień zawsze tak miałem.
odkąd panuje covid i wszyscy przeszli na pracę zdalną to się męczę strasznie, zrobiłem se długą przerwę, teraz wróciłem i dalej się męczę
Ja byłem sfrustrowany i wypalony w momencie, w którym jako junior i mid zasuwałem w projekcie robiąc więcej od seniorów. Pracowałem za kilku, a mój 8h dzień pracy był maksymalnie produktywny. Co prawda dostawałem podwyżki i miałem opinię wymiatacza, ale kasa i tak moim zdaniem nie była adekwatna do wkładu w projekt. A teraz w innym projekcie po prostu wyrabiam normę w kilka godzin. Jeszcze są zadowoleni i pod wrażeniem :D
Kiedyś jakaś firma z Poznania miała w ogłoszeniu za dają psychologa
Ostatni raz faktyczną satysfakcję z pracy czułem, bo ja wiem, z 5 lat temu. Nadgodziny? Częściej zdarza mnie się pójść w kompletnie odwrotną stronę i pracować z 10h w tygodniu - nie dlatego, że jestem super wymiataczem i kodzę trzy taski jednocześnie, tylko dlatego, że zwyczajnie mnie się nie chce.
Marcin Marcin napisał(a):
100 lat temu ludzie nie mieli takich problemów
Dokładnie, 100 lat temu nie miałem takich problemów.
Mi np dziś w nocy śnił się XML robiony ręcznie, pełen błędów.
Co ciekawe, dawno nie pracowałem stricte z XLM ... choć z JSON akurat tak..
Sensacyjny Sebastian napisał(a):
Częściej zdarza mnie się pójść w kompletnie odwrotną stronę i pracować z 10h w tygodniu - nie dlatego, że jestem super wymiataczem i kodzę trzy taski jednocześnie, tylko dlatego, że zwyczajnie mnie się nie chce.
Czyli tzw. „cicha rezygnacja”
Przeczytalem dzisiaj takie bardzo madre slowa: "Don't be a 10x engineer, be a 1x engineer at 10 different places"
27 lat kodzenia (większość hobbistycznie), były momenty, nawet lata że mnie to mniej jarało ale nigdy nie przestało, wręcz przeciwnie. Jak sobie wybieracie javę i to tylko dlatego "bo dużo w niej pracy" to nie ma się co dziwić. Wybierzcie technologie i język który wam się podoba i który służy do robienia ciekawych rzeczy rzeczy które was ciekawią a nie powolnych backendów w korpo - co w tym ma być ciekawego?
"O, 27 lat kodzenia, na pewno masz sporo ukończonych i popularnych projektów"
Wybierzcie technologie i język który wam się podoba i który służy do robienia ciekawych rzeczy rzeczy które was ciekawią a nie powolnych backendów w korpo - co w tym ma być ciekawego?
A w jakich technologiach możesz trafić na więcej ciekawych projektów od nudnej korpo javy? Pytam serio bo zastanawiam się, czy nie spróbować czegoś nowego. Od początku studiów/kariery właściwie pascal, asembler, c, c+ -> java i java do dzisiaj.
hmm miałem takie momenty ale to chyba raczej chodziło o samo podejście menagerów i niektórych współpracowników że się odechciewało pracować.
Nie mam jakoś tego wypalenia, a kodzę tak od 30 lat :-)
Zawodowo ponad 20.
Większość niezdrowo - choć niezdrowo głównie przez hobby projekty, bo za kase to nawet 8h dziennie już dawno nie wyrabiam.
Kiedyś (nie tak dawno) często z własnej woli ładowałem się w duże korpoprojekty z kodem gównem, bo czułem misję naprawiania tego (mentalność szambonurka).
(obecnie mi nawet tego troche brakuje...)
Narzekać baaaaardzo lubie i przeklinam gorzej niż budowlańcy (ale słabiej niż marynarze) :-), ale jakoś jak już się spuszczę nad twórcami frameworków, jezyków i firmowym zespołem architektów to robi mi się lżej na duszy i jade z koksem.
obscurity napisał(a):
były momenty, nawet lata że mnie to mniej jarało ale nigdy nie przestało,
Ja tak mam z każdym hobby. Na jakiś czas odkładam, a potem wracam jak się stęsknię.