Obranie zaawansowanego kierunku nauki niezawodowego programisty.

Witam, pracuję w IT ale nie jestem zawodowym programistą, programuję hobbistycznie. Zaczynałem od kilka kursów między innymi na sololearn, rozwiązywałem zadania i nadal to robię jak mnie najdzie ochota na hackerrank, zrobiłem kilka projektów zaczynając od kalkulatora w C#, prostego programu który łączy się z bazą MySQL (C# + WPF), program do odzyskiwania danych po sygnaturach z obrazu dysku w C#, potem go przepisałem w C++, trochę zabawy z wielowątkowością, program do szyfrowania plików oparty o własny algorytm, a ostatnio mój największy projekt który zacząłem w Python + Tkinker ale ostatecznie zmieniłem na C++ + QT do monitorowania i operowania na giełdzie kryptowalut Binance poprzez REST API/https. Do komunikacji użyłem biblioteki WinHttp, ale nie korzystałem z gotowej biblioteki szyfrującej HMAC SHA256 tylko sam ją zaimplementowałem wg. oficjalnej dokumentacji. Oprócz tego inne programy dla bieżących potrzeb oraz naturalnie HTML/CSS/PHP/JavaScript ;)
Czuję jednak np. podczas czytania czyjegoś kodu czy dokumentacji gdzie są przykłady np. na stronie MS, że nie rozumiem wielu fragmentów kodu, nietypowych składni, typów danych- szybki przykład jaki mam pod reką prefix L czy (ULONG)-1L, jak to zobaczyłem po raz pierwszy to wtf:

hRequest = WinHttpOpenRequest( hConnect, L"GET", NULL,
                                   NULL, WINHTTP_NO_REFERER, 
                                   WINHTTP_DEFAULT_ACCEPT_TYPES, 
                                   WINHTTP_FLAG_SECURE );

bResults = WinHttpAddRequestHeaders( hRequest, 
                 L"If-Modified-Since: Mon, 20 Nov 2000 20:00:00 GMT",
                                         (ULONG)-1L,
                                         WINHTTP_ADDREQ_FLAG_ADD );

Zdecydowałem się na C++ i myślę też o C ponieważ chcę zrozumieć programowanie na niskim poziomie. Oczywiście programowanie w C++ może doprowadzić człowieka do różnych stanów, w takim Pythonie wspomnianą bibliotekę HMAC SHA256 załatawiamy w kilka sekund, oczywiście też są gotowe do C++, ale nie chciałem iść na łatwiznę. Piszę to abyście zrozumieli moje podejście. Z drugiej strony potem zadaję sobie pytanie, czy tak naprawdę muszę to wiedzieć i na co poświęciłem na to tyle czasu? Dlatego w już wspomnianym moim projekcie REST API też chciałem samodzielnie zaimplementować SSL, ale odpuściłem.
Moim problemem jest też to, że mało składni pamiętam, dużo rzeczy kopiuję ze stacka i nie tylko, ale umiem to przerobić i dopasować do swoich potrzeb oraz zrozumieć w danym momencie.
Chciałbym nauczyć się dobrych praktyk programowania i przestać być takim "dzikim" uczniem który liznął coś tu, to tam.
Podsumowując chciałbym opanować C++, ewentualnie może najpierw lepiej C? Z konkretnych dziedzin interesuje mnie embedded, networking, AI, w tym kierunku chciałbym iść. W następnej kolejności jeśli chodzi o język interesuje mnie Python ponieważ wiem, że jest to niesamowite narzędzie, ale zabieranie się za to bez dogłębnego zrozumienia programowania na niskim poziomie jest dla mnie trochę nieporozumieniem.
Myślałem żeby przeczytać jakąś książkę, ponieważ ostatnio ciężko się zmotywować po siedzeniu w pracy przed kompem 8h do kolejnych 2-3h. Książki od Bjarne Stroustrup'a podobno są dobre ale ciężkie jak dokumentacja, patrzyłem też na C++ Primer Plus (Prata) ale są różne opinie a poza tym wydaje mi się, że jest tam dużo banałów które już umiem. Może od razu lecieć z konkretami jak np. "Hands-On Embedded Programming with C++17" od Maya Posch?
Dziękuję jeśli ktokolwiek to przeczytał i za cenne rady.

L"string" to po prostu nie char tylko wchar_t ( wide char ). Dawno tego zapisu nie widziałem i przyznam sie, że choć mi kołatało to musiałem spojrzeć na google.

ULONG)-1L
Wydaje mi się, że wystarczyłoby ( ULONG ) -1 ale nie zagłębiając się.
Faktycznie to się czasem stosuje więc warto, zapoznać się.
chodzi o to, że jak -1 w ( konwencji - nie wiem jak to nazwać ) two complement które wszyscy stosują będzie w zapisie binarnym 1111 1111 ( zakładając że ma jeden bajt )
To przy takim cascie ( uint8_t ) -1 otrzymamy najwyższą wartość jaką pomieści 255.

Pierwszy raz to chyba widziałem jak czytałem manual do glibc i niektóre funkcje zwracające size_t przy błędzie. Zwracały najwyższą wartość jaką size_t pomieści.
Czyli ( size_t ) -1

Co ciekawe o ile pamiętam C dopuszczało one complement który w zapisie binarnym jest inne. Jak by to się zachowało? Nalezałoby chyba uznać to za UB.
Natomiast z tego co mi wiadomo, liczące się platformy używają two complement. Za ten akapit nie poręczę.

Takie tam moje parę groszy na temat.

Jak coś takiego dziwnego widzisz. Zrób sobie przykład, skompiluj. I analizuj. Googluj, manualuj, ircuj ;-)

JaCube napisał(a):

Do komunikacji użyłem biblioteki WinHttp, ale nie korzystałem z gotowej biblioteki szyfrującej HMAC SHA256 tylko sam ją zaimplementowałem wg. oficjalnej dokumentacji.

Wg mnie nie ma co kozaczyć z implementacją tego typu funkcji. Nawet w popularnych bibliotekach kryptograficznych rozwijanych latami zdarzają się luki bezpieczeństwa, a co dopiero w czymś, co sobie zrobisz na szybko.

Chyba, że do celów czysto edukacyjnych.