Scala

Ostatnio napotykam sporo opinii, że Scala jest takim świetnym językiem programowania. Od razu na wstępie zaznaczam, że nie znam tego języka. Zachęcony opiniami postanowiłem zobaczyć co to jest. Odpaliłem tutorial i mocno mnie odrzuciło już na Hello Worldzie: http://www.erudis.pl/pl/node/154

Uważam, że język programowania powinien mieć sztywne reguły pisania. Nie wyobrażam sobie pisania zespołowego w języku, w którym jedną prostą rzecz można napisać na wiele sposobów. Człowiek musi poświęcić więcej czasu na poznanie stylu partnera, a później wiele razy domyślać się w jaki sposób działa dana rzecz. Opcjonalne stawianie średników po zakończeniu instrukcji to jakaś bzdura - nie rozumiem czemu to miałoby służyć, bo chyba nie wygodzie. Gdy napisano, że
obiekt.metoda(parametr)jest równoważne z
obiekt metoda parametrto mi ręce opadły. Po co to komu? Po co w ogóle coś takiego umożliwiać?
Być może wyolbrzymiam, ale takie jest moje pierwsze wrażenie po zetknięciu się ze Scalą. Jest w niej coś tak wartościowego, że można przymknąć oko na ten brak narzuconej dyscypliny?

<font size="2">Jeżeli temat powinien być we Flamewars, to proszę o przeniesienie.</span>

Scala nazywa się Scalą bo jest skalowalna, każda metoda jednoargumentowa może być użyta jako operator, nie ma tutaj narzuconych ograniczeń co do operatorów.

...ale zapis for (val i <- 1 to 20) się podoba? 'to' to zwyczajna metoda.

Nie narzekaj, Scala to dosyć przyjemny i potężny język. Może zamiast kiepskiego tutoriala lepiej w sensowną książkę zainwestować?

Żeby zainwestować w książkę temat musi mnie zainteresować. Przecież nie kupię książki do FrontPage'a z nadzieją, że może będzie fajnie.
Zapisu, który podałeś do końca nie rozumiem (ogólnie co on robi), ale kumam możliwe zastosowania. Niegłupie.

Nooo, po Pythonowemu:

for i in range(1, 20):

@wpisałem nick, scala nie jest językiem obiektowym, ale funkcyjnym z elementami obiektowymi zaczerpniętymi z javy.

Składnia języków funkcyjnych ma już to do siebie, że może być dość swobodna. Dzięki takiemu podejściu możliwe jest uzyskanie efektów trudnych do osiągnięcia w inny sposób.

Przypadek ekstremalny - DSL do testów:

myObject should exist

piękny test. Od razu wiadomo o co chodzi. myObiekt powinien istnieć. Spróbuj uzyskać taki efekt w Javie. Czeka cię pisanie interpretera skryptów. Tu wystarczy, że zdefiniujesz odpowiednie operatory i gotowe.

Koziołek napisał(a)

@wpisałem nick, scala nie jest językiem obiektowym, ale funkcyjnym z elementami obiektowymi zaczerpniętymi z javy.

Scala jest hybryda obiektowo - funkcyjna. Jest w pelni obiektowym jezykiem, co czyni ja bardziej obiektowa niz Java niz Java, ktora ma prymitywy, statici itp. W Scali wszystko jest obiektem: nie ma prymitywow, nie ma statikow (sa <ort>objekty </ort>singleton), funkcje sa obiektami itp. Tudno wiec zeby nie byla obiektowa a tylko elementy obiektowosci miala zaczerpniete z Javy. Nie gadaj bzdur.

Koziołek napisał(a)

Przypadek ekstremalny - DSL do testów:

myObject should exist

Przyklad z d**y wziety. Co zwraca metoda should? Co to jest exist? Jakis implicit czy cos? Co oznacza "obiekt nie istnieje" - ze referencja jest null? Jesli myObject jest null to dostaniesz NPE - tak, w Scali tez mozna dostac nulla. Widac tez ze malo specyfikacji czytasz - slowo "should" nie oznacza koniecznosci - co ma ten test zwrocic? Sory ze sie czepiam, ale bajki wiara opowiada o tej Scali, nie sluzy to temu ciekawemu jezykowi zbyt dobrze...

Do autora. Pan Trzy Kropki podal jeden przyklad, ja postaram sie podac inny, aby odpowiedziec na pytanie po co to.
W Scali nie ma operatorow, wszystko to sa metody. Liczby to sa obiekty, np 3 i 4 to obiekty klasy Int. Metody i funkcje w Scali moga miec nazwy skladajace sie z niemal kazdego znaku, i np dla klasy Int metoda jest +. Dzieki temu co kwestionujesz, mozesz zapisac:
val value = 3 + 4
zamiast np
val value = 3.+(4)
Pisales cos z pomoca BigDecimal?
BigDecimal a = new BigDecimal("3");
BigDecimal b = new BigDecimal("4");
BigDecimal c = a.multiply(b);
Ladne?
val a = BigDecimal("3")
val b = BigDecimal("4")
val c = a * b
gdzie * jest metoda klasy BigDecimal (ktora jest klasa case czyli nie wymaga slowka new) i robi dokladnie to samo co w Javie BigDecimal.multiply().
Jednym slowem, przeciazenia operatorow made easy.
Inny przyklad to np konstrukcje kontrolne:
cudak {
jakis kod
}
Czy cudak jest w skladni jezyka, czy jest to funkcja bilbioteczna? Mozesz napisac funkcje ktora sie da tak wywolac, wtedy "jakis kod" zostanie opakowany w funkcje i dany jako parametr funkcji cudak ktora costam z nim zrobi. W ten sposob mozesz latwo tworzyc wspomniane przez Koziolka DSL. Spojrz tez na biblioteke do operacji na XML i podawnaiu zapytan XPath - tam tez to jest wykorzystane, i jest dosc zwiezle.

Scala to trudny jezyk, raczej nie dla poczatkujacych, skomplikowana, elastyczna skladnia przyprawia wiekszosc zatwardzialych Javowcow o zawrot glowy, wymaga przyzwyczajenia. Wiele rzeczy da sie zrobic na wiele sposobow, jak i w Rubym, pewnie kazdy zespol bedzie mial jakies konwencje czy cos. Trzeba jednak wiedziec w ktorym miejscu przestac z wykorzystywaniem tej elastycznosci skladni bo moga powstac liby o kodzie zupelnie nieczytelnym, jak i rowniez narzucajace pewien styl programowania, ktory niekoniecznie musi sie wszystkim podobac.
Osobiscie nauka Scali to bylo dla mnie dosc odswiezajace doswiadczenie (nie jestem jakims multilingwista i z funkcyjnoscia nie mialem wiele stycznosci, tylko nauczelni), polecam jednak sie zapoznac. Swietna ksiazka (dosc sucho napisana, ale konkretnie, wytlumaczone itp) to tzw Staircase book: http://www.artima.com/shop/programming_in_scala.
Pozdro.