wyjątki nie rzucone przez programiste

Czy da się jakoś zabezpieczyć program przed wyjątkiem, którego się nie spodziewamy?
Tzn rozumiem że np wczytujemy sobie obrazek nie udało się rzucamy wyjątek przechwytujemy.
Ale taką sytuację przewidzieliśmy. A czy da się w przypadku np takim jak ten, że wyszliśmy poza zakres tablicy (bo np nie przewidzieliśmy że tablica się zmieniła czy coś takiego):

#include<iostream>

int main(int argc, char* argv[])
{
	int tab[3] = {0,1,2};
	try{
		std::cout<<tab[4]<<std::endl;
	}
	catch(...)
	{
		std::cout<<"AAA"<<std::endl;
	}

	return 0;
}

Niestety tu to nie działa. Program się wywala.

W tym wypadku możesz sobie stworzyć własny kontener podobny do vectora, tylko z inaczej przeładowanym operatorem [] (który sprawdza zakres), lub używać vectora przez .at(pozycja). Innym rozwiązaniem może być użycie jakiegoś języka, który sprawdza zakres tablicy, lub ma możliwość włączenia tej funkcjonalności, np. Perl, Python, Ruby, Java, C#, Ada, Haskell, D, OCaml, Lisp, Javascript.

Przykład tablicy był po prostu pierwszym który mi przyszedł do głowy. Jest tu tylko przykładem.
Chodzi mi o błąd dowolnego typu, którego nie przewidzimy. Czy da się to zabezpieczyć w C++.
Żeby nie mieć wycieku pamięci, tylko żeby ew. posprzątać co się da i wyświetlić chociaż komunikat byle jaki byle nie było takiego chamskiego crasha aplikacji.

Możesz spróbować coś pokombinować z sygnałami, ale sam się w to nie bawiłem, jest jednak o tym trochę informacji.

http://stackoverflow.com/questions/2663456/write-a-signal-handler-to-catch-sigsegv
http://stackoverflow.com/questions/1992816/how-to-handle-seg-faults-under-windows

No właśnie po to masz catch(...). To łapie wszystko.

Po prostu nie wszystko rzuca wyjątkiem jeżeli stanie się coś złego.

Przekroczenie zakresu tablicy, zmiennej i trochę innych rzeczy nie rzuca wyjątkami ze względów wydajnościowych. Jakby miały rzucać wyjątkami, to np. za każdą próbą dostępu do tablicy musiałby być sprawdzany warunek, czy przypadkiem indeks jest w dobrym zakresie. C++ zakłada, że programista wie co robi i to on musi dbać o bezpieczeństwo.
W podanym przez ciebie przypadku zamiast tablicy możesz użyć vectora i funkcji at, która sprawdza przekroczenie zakresu.