Czy relacje dwukierunkowe między klasami, np. Post ma listę Comment a Comment ma Posta to antywzorzec? Jakie jest wasze zdanie? Stosujecie czy unikacie jak ognia?
Jak robisz modele to jak inaczej chcesz to zrobić?
Pytanie do czego służą te klasy.
Jeśli struktura jest przechowywana tylko i wyłącznie w pamięci to trzymanie relacji dwukierunkowej może mieć sens. Ot np. trudno byłoby zaimplementować listę dwukierunkową w której Node
nie miałaby wskaźnika na następny i poprzedni element, podobnie np. wszelkiego rodzaju drzewa, a także trochę bardziej specjalistyczne klasy do zarządzania obiektami.
Jeśli chodzi o model jako taki to staram się tego unikać kiedy mogę. Da się to osiągnąć tylko wtedy gdy jest to relacja 1:1 lub 1:N - ale rzadko faktycznie można ową relację zignorować. W twoim przykładzie nie widzę żadnego problemu, żeby Post
miał listę Comment
i Comment
miał odwołanie do Post
. Przy N:N to już niestety prawie zawsze odniesienie być musi.
Nie, nie jest to antywzorzec. Jest to bardzo dobre i w pewnym sensie spodziewane, rozwiązanie. ORM służy do tłumaczenia modelu bazodanowego na model obiektowy. Zatem coś, co w bazie danych jest antywzorcem, to przy projektowaniu obiektowym może być OK. Podany przykład Post do Comment jest wręcz podręcznikowym przykładem takiej relacji. Problem polega jednak na prawidłowym określeniu reguł związanych z wybieraniem danych przez ORM, tak żeby pobranie pojedynczego komentarza nie spowodowało pobrania wszystkich komentarzy związanych z danym postem.
Relacje dwukierunkowe są OK, ale wymagają dużo uwagi i rozsądku przy konfigurowaniu.
Koziołek napisał(a):
Nie, nie jest to antywzorzec. Jest to bardzo dobre i w pewnym sensie spodziewane, rozwiązanie. ORM służy do tłumaczenia modelu bazodanowego na model obiektowy. Zatem coś, co w bazie danych jest antywzorcem, to przy projektowaniu obiektowym może być OK. Podany przykład Post do Comment jest wręcz podręcznikowym przykładem takiej relacji. Problem polega jednak na prawidłowym określeniu reguł związanych z wybieraniem danych przez ORM, tak żeby pobranie pojedynczego komentarza nie spowodowało pobrania wszystkich komentarzy związanych z danym postem.
Relacje dwukierunkowe są OK, ale wymagają dużo uwagi i rozsądku przy konfigurowaniu.
No właśnie w ORM (Hibernate) podobno te relacje dwukierunkowe są zalecane (mniej zapytań) https://vladmihalcea.com/the-best-way-to-map-a-onetomany-association-with-jpa-and-hibernate/ Tylko domenowo wydaje mi się to bez sensu, bo Comment może istnieć jedynie w obrębie Posta (aggregate root) i wszystkie operacje na nim powinny być wykonywane przez Posta (np. może być takie wymaganie, że nie można edytować komentarza jeśli post został zablokowany itp), ale nie musi o nim wiedzieć. Chyba dobrą praktyką jest, żeby obiekty wiedziały o sobie jak najmniej.
Relacje dwukierunkowe są OK, ale wymagają dużo uwagi i rozsądku przy konfigurowaniu.
To może z nich zrezygnować i stosować tylko w jakiś szczególnych przypadkach?
@Nofenak: trochę mieszasz różne koncepcje. Jeżeli popatrzysz na to z poziomu DDD, to rzeczywiście relacja dwukierunkowa nie do końca ma sens. Comment powinien być obsługiwany przez Post, ale to tylko jeden z przypadków. Komentarz może „żyć” bez Postu w momencie, gdy interesują nas operacje typu wyszukiwanie. W tym momencie musisz mieć możliwość przejścia z Komentarza do Postu. Inaczej mówiąc, odszukania właściciela danego Komentarza. Dużo zależy od kontekstu użycia.
Kolejna sprawa to rodzaj samej relacji na razie mówimy o relacjach One-to-Many (i pośrednio Many-to-Many), a przecież jest jeszcze One-to-One, która to relacja z punktu widzenia bazy danych jest „chora” (nieznormalizowana). Ale to osobny temat.
Koziołek napisał(a):
@Nofenak: trochę mieszasz różne koncepcje. Jeżeli popatrzysz na to z poziomu DDD, to rzeczywiście relacja dwukierunkowa nie do końca ma sens. Comment powinien być obsługiwany przez Post, ale to tylko jeden z przypadków. Komentarz może „żyć” bez Postu w momencie, gdy interesują nas operacje typu wyszukiwanie. W tym momencie musisz mieć możliwość przejścia z Komentarza do Postu. Inaczej mówiąc, odszukania właściciela danego Komentarza. Dużo zależy od kontekstu użycia.
Kolejna sprawa to rodzaj samej relacji na razie mówimy o relacjach One-to-Many (i pośrednio Many-to-Many), a przecież jest jeszcze One-to-One, która to relacja z punktu widzenia bazy danych jest „chora” (nieznormalizowana). Ale to osobny temat.
W przypadku wyszukiwania nadal trzeba to zrobić przez Post, bo jeśli zrobimy to tylko przez Comment to w sytuacji gdy używamy methody w stylu getCommentsById i dostajemy pustą listę, to nie wiadomo jak ją zinterpretować - czy Post nie ma żadnych Comments czy Post w ogóle nie istnieje.
@Nofenak: nie, wyszukujesz po comments, bo szukasz commentów a post jest tylko relacją by pokazać skąd są. Nie szukasz commentów w poście tylko commentów niezależnie w jakim poście są.
Nofenak napisał(a):
W przypadku wyszukiwania nadal trzeba to zrobić przez Post, bo jeśli zrobimy to tylko przez Comment to w sytuacji gdy używamy methody w stylu getCommentsById i dostajemy pustą listę, to nie wiadomo jak ją zinterpretować - czy Post nie ma żadnych Comments czy Post w ogóle nie istnieje.
Wyszukiwanie byId
to jest lekka patologia ;) Inny lepszy przykład – wszystkie komentarze, które mają wspólną cechę, np. są tego samego autora lub są z tego samego przedziału czasu. Komentarz powinien znać rodzica. Inaczej dostajemy blob komentarzy, z którymi niewiele co możemy zrobić. I teraz najciekawsze, bo to jest dobrzy przykład na to, jak działają ORMy, bo w relacji jednokierunkowej całość wygląda:
Entity
@Table(name = "posts")
public class Post {
@Id
@GeneratedValue(strategy = GenerationType.IDENTITY)
private Long id;
private String title;
private String content;
@OneToMany(cascade = CascadeType.ALL, orphanRemoval = true)
@JoinColumn(name = "post_id")
private List<Comment> comments = new ArrayList<>();
//…
}
@Entity
@Table(name = "comments")
public class Comment {
@Id
@GeneratedValue(strategy = GenerationType.IDENTITY)
private Long id;
private String text;
//…
}
Więc komentarz nie zna rodzica, ale po stronie bazy danych:
CREATE TABLE posts (
id BIGINT PRIMARY KEY,
content VARCHAR(255),
title VARCHAR(255)
);
CREATE TABLE comments (
id BIGINT PRIMARY KEY,
text VARCHAR(255),
post_id BIGINT,
FOREIGN KEY (post_id) REFERENCES posts(id)
);
To post jest „nieświadomy”. Wprowadzając relację dwukierunkową:
@Entity
@Table(name = "posts")
public class Post {
// ...
@OneToMany(mappedBy = "post", cascade = CascadeType.ALL, orphanRemoval = true)
private List<Comment> comments = new ArrayList<>();
// ...
public List<Comment> getComments() {
return comments;
}
public void setComments(List<Comment> comments) {
this.comments = comments;
}
}
@Entity
@Table(name = "comments")
public class Comment {
// ...
@ManyToOne
@JoinColumn(name = "post_id")
private Post post;
// ...
public Post getPost() {
return post;
}
public void setPost(Post post) {
this.post = post;
}
}
Ułatwiamy sobie późniejsze modelowanie różnych zachowań. Wracając tutaj do DDD, to możemy dodać kontekst, odpowiednio mapując Komentarz i Post do konkretnych klas domenowych. I tu dochodzimy do kolejnego elementu – wdrażając DDD, wielu programistów ułatwia sobie życie, traktując encje jako klasy domenowe.