Wskaźniki pozwalają na bezpośrednie odwoływanie się do innych obiektów za pośrednictwem ich adresów w pamięci.
I co, OODBMS zapisuje sobie wskaźniki z jednego komputera, a potem gwarantuje, że po odczycie obiekty trafią w to samo miejsce pamięci na innym komputerze? :D
W ten sposób, OODBMS mogą przechowywać obiekty na dysku lub w innych systemach pamięci masowej, a nie tylko w pamięci operacyjnej.
To chyba oczywiste, że celem użycia bazy danych jest utrwalenie danych, a nie trzymanie ich w pamięci ulotnej.
Jesteś może botem?
W relacyjnej bazie danych, obiektom będą odpowiadały encje, a ich "zawieranie się" będzie odpowiadało odpowiednim relacjom, wyrażonym poprzez klucz główny i obcy.
A jak to jest w bazach obiektowych (OODBMS)? Tam już nie ma kluczy głównych ani obcych, nie ma też takich zasad jak przy tworzeniu baz relacyjnych (np. wiele-do-wiele to oddzielna tabela).
Nie ma kluczy, bo nie są one potrzebne. Nie ma po co sztucznie rozbijać obiektu na relacje, jak to ma miejsce w przypadku baz relacyjnych. Po prostu zapisujesz/odczytujesz cały graf obiektów (np. faktura razem z jej pozycjami) np. jako jeden dokument json pod jakimś jednym identyfikatorem.