Dźwięk zazwyczaj reprezentuje się stałoprzecinkowo, ze względu na łatwość określenia poziomu maksymalnego oraz jednakową dokładność reprezentacji kolejnych poziomów głośności. Jeśli masz zatem bufor zmiennoprzecinkowy, musisz znać reguły zamiany, bo karty dźwiękowe mają zazwyczaj dostępne tylko tryby odtwarzania 8, 16, 24 lub 32 bitowy (całkowitoliczbowe) na próbkę.
Jeśli po prostu masz jakiś zbiór próbek i chcesz go odtworzyć, to możesz skorzystać na przykład z mechanizmu buforów w DirectSound. Tworzysz bufor, wypełniasz próbkami, uruchamiasz odtwarzanie.. i tyle.