Rekurencja w C

Witam . Mam problem ze zrozumieniem tej funkcji rekurencyjnej w C:

void notail(int n) {
    if (n > 0) {
        notail(n-1);
        printf("%d\t", n);
        notail(n-1);
    }
}

Wynik dla n=3 jest: 1 2 1 3 1 2 1
'Pojedyncza' rekurencje rozumiem , jednak nie moge poradzic sobie z tym kodem gdzie wywolane sa jedna pod druga. Pomoze mi ktos to zrozumiec krok po kroku?

We wklejonym kodzie brakuje jednej klamry, więc nawet się nie skompiluje. Umiejscowenie tej klamry ma znaczenie podczas dochodzenia co się dzieje.

Racja, moj blad, juz poprawilem. Chodzi mi bardziej o zrozumienie rekurencji w tym przypadku krok po kroku. Z funkcja rekurencyjna obliczajaca silnie dalem sobie rade jednak z ta nie umiem sobie poradzic , dlaczego jest taki wynik a nie inny?

Dodaj wiecej printf (d*pa debugging) albo naucz sie odpalac debugger.

Szczerze pisząc ja też nie rozumiem po co dwa rekurencyjne wywołania na raz, we sensie nie rozumiem po co ktoś chciałby otrzymać taki wynik a nie inny. Przy większych liczbach to już w ogóle robi się miszmasz.

Zdecydowanie więcej sensu miałoby pojedyńcze wywołanie, zauważ że zakomentowanie wywołania przed printf da Ci inny wynik niż z zakomentowanym wywołaniem po printf.

Jest to tresc z wykladu ktory musze przeanalizowac i zrozumiec. Bawilem sie tym kodem i wiem ze zakomentowanie przed printfem da mi wynik 3 2 1 a po printfie 1 2 3 . Chodzi tu bardziej o zrozumienie dzialania algorytmu niz o jego wynik

Wyobraź sobie wywołania rekurencyjne jako drzewo:

            notail(4)            
            ^        ^           
           /          \          
          /            \         
        3-              -3       
        ^                ^       
       / \              / \      
      /   \            /   \     
    2-     -2        2-     -2   
    ^       ^        ^       ^   
   / \     / \      / \     / \  
 1-   -1 1-   -1  1-   -1 1-   -1

Gdzie pierwsze wywołanie rekurencyjne jest po lewej stronie, a drugie po prawej.
Twoja funkcja przechodzi in-order po takim drzewie

W obecnej postaci to cos w rodzaju jednowymiarowego fraktala, ktory jest symetryczny, a liczba odgalezien po lewej i prawej jest rowna n-1.
Mozna wyswietlac znaki zamiast cyfr o zmiennej jasnosci to moze bedzie lepiej widac (dla porownania mozna poszukac "mandelbrot ascii").

Przykladowa mapa znakow:
1: .
2: +
3: *
4: #

plx211 napisał(a):

Wyobraź sobie wywołania rekurencyjne jako drzewo:

            notail(4)            
            ^        ^           
           /          \          
          /            \         
        3-              -3       
        ^                ^       
       / \              / \      
      /   \            /   \     
    2-     -2        2-     -2   
    ^       ^        ^       ^   
   / \     / \      / \     / \  
 1-   -1 1-   -1  1-   -1 1-   -1

Gdzie pierwsze wywołanie rekurencyjne jest po lewej stronie, a drugie po prawej.
Twoja funkcja przechodzi in-order po takim drzewie

Dzieki wielkie duzo mi to rozjasnilo