Instrukcja warunkowa w oczekiwanym wynagrodzeniu :)

Z niewiadomych przyczyn, pytanie o oczekiwania finansowe pojawia się na początku rekrutacji.

Nie wiem, dlaczego już wtedy mam się deklarować na kwotę, jak ja nie znam najczęściej projektu, w którym mam pracować.

W związku z tym - czy myślicie, że można śmiało pisać, że na przykład 'oczekuję conajmniej 10 tysięcy brutto, ale jak mnie rzucicie na ten oddział na drugim końcu miasta a będę musiał używać SVNa zamiast Gita to wzrośnie to do 15k'?

Pytam całkiem serio, bo pracowałem już w projektach, gdzie bym rozważał powrót dopiero od przebicia mojego minimum o te 50%. Na szczęście z wiekiem nauczyłem się dokładnie wypytywać co będę robił, z kim i w czym.

Lepiej powiedzieć więcej i w negocjacjach schodzić z wysokiej stopy. Jak powiesz mniej to może być ciężko przenegocjować na większą stawkę.

Moja taktyka to rzucić większą kwotę, może nawet poza zasięgiem, ale powiedzieć od razu że tyle byś chciał, ale to niekoniecznie jest największy priorytet i jak projekt jest dobry i ciekawy to możesz spokojnie pracować za mniej, a to jest stawka za utrzymywanie 70 letniego systemu w cobolu.

Wybitny Kura napisał(a):

Z niewiadomych przyczyn, pytanie o oczekiwania finansowe pojawia się na początku rekrutacji.

Niewiadomych? Serio?! :)))

Lepiej sobie zaraz na początku odpuścić taką życiową okazję :))

Ja tak mowie, chce tyle i tyle dla IDEALNEJ firmy, gornej granicy nie ma.

@Bieber - w idealnym swiecie - widze widelki i okreslam, czy mi pasuja czy nie, a na konkretna kwote sie deklaruje juz po tym, jak poznam firme i oni mnie, albo sie firma zgadza albo nie. A tak to ide do firmy z fajna opinia, mowie ze chce X, ale na miejscu sie okazuje ze to najgorszy projekt w tej firmie, a oni dalej chca mi wcisnac X.

Nie ma widełek-> nie ma rozmowy. Widełki 2,5 k - 25 k bo zobaczymy jak pan wypadnie na tle innych kandydatów po skończonej rekrutacji -> nie ma rozmowy.

Wybitny Kura napisał(a):

czy myślicie, że można śmiało pisać, że na przykład 'oczekuję conajmniej 10 tysięcy brutto, ale jak mnie rzucicie na ten oddział na drugim końcu miasta a będę musiał używać SVNa zamiast Gita to wzrośnie to do 15k'?

Ujawnianie swojego minimum, czyli "ostatniej linii oporu", to duży błąd negocjacyjny. Po wypowiedzeniu takich słów siedźmy sobie wygodnie i czujmy fizycznie, jak z naszej pozycji właśnie uchodzi siła.

Jeśli już jesteśmy zdeterminowani, by podkreślić elastyczność, to powiedziałbym co najwyżej "chciałbym 15 - do ewentualnego przemyślenia, jeśli jakieś inne czynniki podnosiłyby wyraźnie atrakcyjność współpracy". Ale podłogi nie mają prawa zobaczyć.