Witam, mam problem ze zrozumieniem sensu pewnego ćwiczenia z książki Thinking in C++ (rozdział 9, ćwiczenie 18). Oto ono:
Zmodyfikuj makroinstrukcję FIELD() w taki sposób, aby zawierała dodatkowo numer indeksowy. Utwórz klasę, której składowe zostaną utworzone za pomocą wywołań makroinstrukcji FIELD(). Dodaj funkcję składową, pozwalającą na dostęp do pola, utworzonego za pomocą makroinstrukcji na podstawie jego numeru indeksowego. Napisz funkcję main(), umożliwiającą przetestowanie tej klasy.
Ćwiczenie dotyczy makroinstrukcji FIELD() o postaci:
#define FIELD(a) char* a##_string; int a##_size
class Record {
FIELD(one);
FIELD(two);
FIELD(three);
};
Nie chodzi o samo rozwiązanie ćwiczenia, co o wyjaśnienie co autor miał na myśli pisząc numer indeksowy. Bez tego naprawdę trudno jest zabrać się za ćwiczenie, które na pewno jest banalne...
Z góry dziękuję za pomoc. W razie problemów z serwerem proszę o kontakt mailowy.