Chcę wrzucić X-elementową tablicę PHP do tablicy MySQL, gdzie oczywiście każdemu elementowi tablicy PHP odpowiada rekord w tablicy MySQL. Planuję zrobić to przy pomocy pętli wykonującej się X razy. Pytanie, czy lepiej w niej utworzyć długą kwerendę SQL, a na koniec raz wykonać, czy wykonać X razy krótkie kwerendy dotyczące jednego elementu tablicy? Jakiego rzędu są to korzyści? Jeśli pierwsza opcja jest korzystniejsza, jak rozwiązać problem bindValue?
0
0
jeśli jest to jednokrotna operacja to nie ma znaczenia. Bardziej ważne aby nie robić po każdym insercie commit bo to zabije wydajność
0
Czyli potrzebujemy transakcji? Bo rozumiem, że domyślnie nie są stosowane i commit automatycznie się uruchamia po każdym execute?
0
nie mam pojęcia jak działają automatyczne transakcje. Wyznaję zasadę, że domyślna transakcja jest dla select a dla insert/update/delete sam steruje transakcjami
2
Sensowny RDBMS każdą operację opakuje w niejawną transakcję, jeśli nie została opakowana jawnie. W przeciwnym razie nie miałby przecież jak trzymać spójności danych.
Więc jak znam życie, MySQL to nie dotyczy. :P
0
Pół żartem, z przymrużeniem oka to było, czy rzeczywiście z MySQL jest tak źle? ;)
1
do niewymagających aplikacji może być ale trzeba poznać wszystkie jego odchyły od normy abo się nie zdziwić potem