ojjj, google nie boli, ten temat omówił chyba każdy blog o web w ciągu ostatnich 2-3 lat.
definicja fonta (gdzieś w pliku CSS)
@font-face {
font-family: 'Play';
src: url('./fonts/play-regular-webfont.eot');
src: local('☺'), url('./fonts/play-regular-webfont.woff') format('woff');
font-weight: normal;
font-style: normal;
}
użycie fonta
h1 { font-family: Play, sans-serif; }
wyjaśnienie definicji:
font-family
- nazwa fonta, której będziemy potem używać. może być dowolna, fonty często mają kretyńsko długie i skomplikowane nazwy, więc warto nadać im krótką nazwę.
src
- font dla IE
src
(drugie) fonty dla innych przeglądarek. local('☺')
ma za zadanie upewnić się, że przeglądarka nie wczyta fonta "lokalnego", potem wczytywany jest font woff dla przeglądarek innych niż IE
font-weight
definiuje grubość, dla nazwy font
po której wczytany będzie ten plik. w przykładzie, jeżeli do fonta Play
mielibyśmy drugi plik z wyglądem czcionki po pogrubieniu - kopiujemy tę definicję z font-weight
: bold
.
font-style
jw. dla kursywy
oczywiście brak fontów bold/kursywa, a próba użycia takiego stylu spowoduje, że przeglądarka/OS "wygeneruje" sobie znaki takim stylem, ale mogą one odbiegać od rzeczywistych intencji autora fonta.
chyba tyle