Dobra, dalej nie rozumiem, wkleję cały kod i proszę mi powiedzieć, dlaczego to się nie formatuje jak chcę?
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head>
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8" />
<title>Untitled Document</title>
<style type="text/css">
body{
font: 76%/160% Tahoma, Verdana, Arial, sans-serif;
color:#5a1c46;
text-align:center;}
div #container{
width:780px;
margin:0 auto;
padding:0;
text-align:left;}
div #content {
width:100%;
background-color:#c898ae;
overflow: auto;}
div #content_main{
float:right;
width:540px;
margin:0;
padding:0;
backgrounf-color: #fedaeb;}
div #content_sub{
float:left;
overflow:auto;
width:240px;
margin:0;
padding:0;
background-color:#e591b9;}
p{
margin:0 1em;
padding: .5em 0;}
</style>
</head>
<body>
<div id="container">
<div id="branding"><p>Przedstawione dokładnie myśli faceta, który budzi się z życiowego snu, jego umysł zaczyna poznawać świat, pracować kilka razy szybciej. Chce zmienić świat, widzi że jest wyjątkowy, ma dziewczynę, której nie zmieni, tylko jej otworzy oczy czymś naprawdę pięknym. Na sam koniec się zabije, bo nie wytrzyma naporu ludzkiej głupoty. </p></div>
<div id="content">
<div id="content_main"><p>Temat na opowiadanie: z tyłu naszego ogrodu pojawiły się jakieś osoby, poszliśmy do nich naszą szóstką. Zrobili coś, że zaczęliśmy ograniczenie patrzeć na świat. Słuchać ich i wykonywać ich polecenia. Wykorzystywali nas po całej wsi. W końcu ja zaczynam coś kojarzyć, świtać, dzięki temu, że jestem aż tak bardzo uczuciowy. Zaczynam im podpowiadać i kierować w miejsce, w którym się to zaczęło -> uważałem przejście przez bramkę ogrodu za bezpośrednią przyczynę tragedii. Wszystkich skierowałem żeby ją przeszli, ale nie stał się nic. Niewidzialni dla innych, ale widzialni dla nas ludzie złapali mnie, zauważyli, że musi to być mój wybryk. Zamknęli w jakimś starym autobusie którym przyjechali. Niczego nieświadomi rodzeństwo zaczęli cofać się za bramkę i wracać. Skojarzyłem fakty i krzyknąłem: pomnik. Kiedy podeszli do niego, odzyskali wszystko, prócz mnie. Ja zostałem jednym z tamtych. 2. Przedstawione dokładnie myśli faceta, który budzi się z życiowego snu, jego umysł zaczyna poznawać świat, pracować kilka razy szybciej. Chce zmienić świat, widzi że jest wyjątkowy, ma dziewczynę, której nie zmieni, tylko jej otworzy oczy czymś naprawdę pięknym. Na sam koniec się zabije, bo nie wytrzyma naporu ludzkiej głupoty.</p></div>
<div id="content_sub"><p>Ludzie nauczyli się cofać czas jakieś 30 lat po czasie obecnym. Źli naukowcy. Cofnęli się w czasie udawali obca cywiliaqcje i rzadzili ludzmi. Zabijali ich, wychowywali. Główny bohater po mału odkrywa jak to wszystko się dzieje. Postanawia rozjebać ich. Spotyka się z głównym bosem, bo on akurat jest od jego terenu. Wchodzi gdzie nie trzeba. Inni tego nie robią, bo są ułaskawieni.
Na początku akcja jest w mieszkaniu dziewczyny chłopaka. Albo jakiś akademiku. Chłopak był gdzieś głęboko pod ziemią przez miesiąc ukrywając się przed mafią i wyszedl na górę(albo zapomnieli go ułaskawić). Chodzi po akademiku. Mają go zabrać stamtąd do domu jego, żeby się rfpożegnał z rodzicami, którzy umieraja po malu (tak naprawdę otruto ich)
</p></div>
</div>
</div>
</body>
</html>