Ile razy mam coś napisać w tym wanna-be serious "języku" programowania to mnie strzela jasny ch*
Jakim imbecylem trzeba być aby na podstawie tak zjebanych założeń architektury stworzyć język?
Mamy XXI wiek, a ten wannabe język widzi różnicę pomiędzy:
def c {
# Kod bez spacji
}
,
def c {
# Kod po jednej spacji
}
a:
def c {
# kod po TABie
}
Oraz cała masa podobnych debilizmów.
Klamry w Pythonie?
cronlabspl napisał(a):
Ile razy mam coś napisać w tym
wanna-be serious"języku" programowania to mnie strzela jasny ch*Jakim imbecylem trzeba być aby na podstawie tak zjebanych założeń architektury stworzyć język?
Mamy XXI wiek, a ten wannabe język widzi różnicę pomiędzy:
def c { # Kod bez spacji },
def c { # Kod po jednej spacji }a:
def c { # kod po TABie }Oraz cała masa podobnych debilizmów.
Dam ci radę co ci zmieni życie: to się przenieś na inny język :)
Co to za język programowania?
Czepianie się o spacje w Pythonie to trochę jak czepianie się o to, że C rozróżnia rodzaje nawiasów i nie dopuści:
int main{} (
return 0;
)
Coś ciekawego znalazłem: https://github.com/mathialo/bython :D
Jakie było pytanie? Chciałeś się wypłakać, czy jak?
widzisz, jakbyś nie pisał w notatniku to byś miał od razu odpowiednie wcięcia.
Mnie się podoba idea wcięć, jednak podoba mi się teoretycznie, bo w praktyce jestem team klamerki.
Myślę, że wcięcia(i brak klamerek) najlepsze są do pseudokodu.
Kto normalny wcina kod spacjami?
Ciekawy musisz miec kod
int main() {
int a = 3;
int b = 10;
int c = 30;
printf("%d", a + b + c);
return 69;
}
Koloryzowane
Można używać programów do konwertowania c++ na python. I już się jest programistą pythona. W drugą stronę to to kiepsko widzę bo skąd program ma wiedzieć jakie zmienne użyć. Więc pewnie użyje największe. Ale może się mylę. jakieś Funkcje trygonometryczne to można sobie samemu zrobić. Po przez choćby stablicowanie ich. Może i nawet bardziej wydajne. Ale to dobre do aplikacji konsolowych jakiś prostych. Albo jakieś embedded.
Język z bezklamrowej listy.
Zamykam.
Ale o co chodzi z tymi spacjami/tabami?
+1. Znaczące białe znaki to jest jakiś żart. Zarówno w językach programowania, jak i formalnych. Ostatnio walczyłem z naszymi devopsami, żeby nie musieć pisać configów w YAMLu. Już wolę się pałować z JSONem niż na oko debugować spacje..
Najlepszy jest Lisp/Scheme/Racket/Clojure bo ma najwiecej nawiasów :P
stryku napisał(a):
Ostatnio walczyłem z naszymi devopsami, żeby nie musieć pisać configów w YAMLu. Już wolę się pałować z JSONem niż na oko debugować spacje..
Tylko że JSON nigdy nie był formatem służącym do bycia configiem (swoją drogą podobnie jak XML). JSON to notacja struktury map i tablic, a XML to język oznaczeń tekstu.
mapy mogą mieć tylko string jako klucze
Może offtop totalny, ale znasz @TomRiddle jakiś format do trzymania konfiguracji gdzie klucze mogą nie być stringami tylko jakimiś bardziej złożonymi obiektami? Ja używałem YAMLa, HOCONa i przeglądałem TOMLa i wszedzie to samo. Nie można sobie zrobić klucza w mapie nie będącego stringiem :(
Po klepaniu trochę w C# i JS ciężko było mi się przesiąść na wcięcia w Pythonie, ale da się. A jak będziesz miał dedykowane IDE, to pewnie problem powinien być niezauważalny.