Co sądziecie o nauce dzieci programowania ?

Po przeczytaniu tego artykułu:
http://antyweb.pl/polskie-dzieci-mistrzami-programowania/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+Antyweb+(AntyWeb)#

Posiadam tak jakby dwie opinie.
Jedna z opinii jest pozytywna , ponieważ wg. mnie uważam, że bardzo dobrze, że dzieci są uczone myślenia analitycznego , poznają coś nowego niż tylko siedzenie na komputerze i granie w gry. I miło się czyta, że odnosimy sukcesy nie tylko w % , ale także w innych dziedzinach :)

Druga z opinii jest negatywna, ponieważ jak nie mają tutaj podstaw. Co z tego, że nauczą ich uczyć języków programowania typu scratch/java , jak nie będą wiedzieć , co zrobić jak nagle ich zdjęcia z wakacji, z rodziną, z komputera wpłyną do sieci, bądź zaczną poniżać daną osobę w sieci , bądź inny przykład: jak skofigurować, przygotować i poskładać komputer do tego, aby móc na nim programować ? (od podstaw)

Uważam, że moim zdaniem lepsze byłoby przyniesienie jakiś składaków i pokazanie im jak działa komputer. Można byłoby pokazać jak działa telewizor (sam miałem takie 2 godziny na ten temat od samsunga w szkole i było to ciekawe) , jak działa aparat, internet, na co zwracać uwagę przy kupnie tych sprzętów , oraz jak wyszukiwać w sieci informacje, oraz jak zabezpieczyć się w sieci przed innymi ludźmi (oczywiście nie jakiś filmik, tylko na żywo, typu wejście do ustawień prywatności na facebooku bądź innym portalu i pokazywanie jak działają jakie funkcje i do czego służą) .

Co wy programiści o tym myślicie ?

Zamiast "programowania" podstaw "matematyka" - też ma podobno uczyć logicznego myślenia - w rzeczywistości jest tak że 80% matołów nie wie jak wygląda funkcja kwadratowa, logicznie myśleć też nie potrafią. Więc nie, szkoda czasu na naukę programowania w szkole.

A jak zloza juz ten komputer i ich zdjecia wyplyna do sieci, co wtedy?
Albo jak zdeptaja mrowke w drodze do szkoly i ich zdjecia wyplyna do sieci?

Jak dla mnie już lepsze są szachy. Też uczą logicznego myślenia, a potem przynajmniej coś im zostaje w głowach, nawet jak nie kontynuują nauki. Na podstawie osobistych doświadczeń.

Jeśli chodzi o naukę programowania dla dzieci to jak najbardziej jestem za. Szczególnie że są takie zabawki jak Colobot który jednocześnie bawi i uczy, są też Lego MindStorm z których można złożyć coś fajnego.

Trochę już te projekty przeginają według mnie. Pojęcie programisty jest przesadnie rozciągane w takich projektach. Ciągle się pojawiają jakieś projekty z pseudo-programowania, które 'zrobią z ciebie programistę w kilka godzin przez klikanie bloków'. Dzieciaki się zachęcą układaniem bloczków, a nie programowaniem. Programowanie to nie jest rzecz, której da się nauczyć układając klocki. Może uczy to logicznego myślenia, ale są lepsze rzeczy do tego, chociażby wyżej wspomniane szachy.

Dziecko powinno uczyć się tego co lubi i wiązać uczenie się czegoś z czymś przyjemnym, zabawnym etc. Jeśli młody jara się debugowaniem wycieków pamięci w C - good for him, ale zmuszanie dzieciaka do układania bloczków pseudoprogramujac, tylko dlatego, że rodzic chce, żeby dużo zarabiał jako programista - to mija się z celem.

@datdata czyli mamy nie uczyć dzieci też matematyki bo wolą biegać za piłką? ;]

<offtop> Profesor Wolniewicz w jednym ze swoich wykładów poruszył temat tego czy powinno się uczyć wszystkich matematyki tak samo czy jednak dzielić społeczeństwo na tych "technicznych" i "nietechnicznych" (oczywiście temat wykładu był inny). I wszystkie te za i przeciw odchodzą na bok w momencie kiedy uświadomimy sobie że dzisiaj, bez nauki matematyki - w sytuacji kiedy zaczniemy kategoryzować właśnie w ten sposób ( "techniczni", "nietechniczni") skazujemy tych "nietechnicznym" (którym pozwolilibyśmy zająć się ich pseudonaukami jak "socjologia" czy inne takie) na powolną agonie - przyjmijmy że na rynku pracy - takie mamy dzisiaj czasy a nie inne, wszędzie technologia i to zawody z tym związane będą kiedyś stanowiły większość na rynku pracy. </offtop>

Shalom napisał(a):

@datdata czyli mamy nie uczyć dzieci też matematyki bo wolą biegać za piłką? ;]

Hehe, w pewnym sensie tak :) Przeważnie dziecko znające jako-tako liczby ma problem policzyć 3+6 (albo 10 -3) w pamięci, ale jak przyjdzie i powie "daj mi na lizaka, colę i ciastko" a Ty mu dasz osiem złotych, to powie - "mało - lizak 2 zł, cola 3 zł a ciastko 4 zł, przecież mi zabraknie!".

Jestem jak najbardziej za, dzieci znajomego chodzą do Inteligentnej Planety w Wilanowie. Jedno na programowanie, drugie na programowanie. Ciekawe jest hasło: Już teraz otwórz swojemu dziecku kolejną furtkę do sukcesu ! - myślę. ze coś w tym jest. Takiej możliwości do niedawna nie było...

Moim zdaniem takie akcje są mocno przereklamowane przez media. Wątpię żeby dzieci wyciągnęły z tych warsztatów jakaś sensowną wiedzę, a przynajmniej nie na długi czas. Ot urozmaicenie.

Jeżeli nauka, to stworzyć kółko w szkole na które dzieci same i z chęcią by chodziły. A na nim rozwiązywanie przydatnych problemów, czyli chociażby zadań z matematyki w środowisku Octave. Myślę że program który wybiera figurę z listy, przyjmuje parametry i oblicza jego obwód i pole zrobiłyby ogromne wrażenie na młodzieży. Oni to liczą ręcznie a tu piszą programy które im to wyliczają same! Ha! Do tego uczą się matematyki niechcący i po cichu.

Co do Colobota, to był fajną zabawką, ale powiedzmy sobie szczerze. Większość misji dało się wykonać łatwiej sterując robotami. Lepiej byłoby zrobić misję gdzie jest wiele żmudnych i powtarzających się rzeczy które dałoby się zrobić w 10h ręcznie lub napisać kod w 20 minut i obserwować jak całość dzieje się za ciebie.

Córka kolegi ma 5 czy 7 lat i chwalił się ostatnio, że w szachy gra z nim(elo 18xx) tak, że jak on gra bez wieży to wygrywa z nią ledwo co, a czasem nawet dostaje.
Teraz ma ją zamiar w netbeansie uczyć wyklikać kalkulator albo postawić stronę na joomli.

Komputery warto znać od tej użytecznej strony:

• przerośnięty kalkulator i/lub symulator (np. procesów fizycznych)
• interfejs do internetu (skarbnica wiedzy, rezerwacja biletów, zrobienie przelewów mamie)
• instrument muzyczny
• korektor pryszczy na zdjęciach
• partner do gry w szachy (chociaż z kompem to nuda - albo za mocny, albo za słaby i żadnych emocji z niego nie wyciśniesz)
• skrzynka pocztowa

Myślę, że dzieci powinno się przede wszystkim uczyć tych zastosowań, w drugiej (albo trzeciej) kolejności programowania.

@vpiotr
Co do szachów na kompa, to jest na windowsa program nagaskaki:
http://www.chess.com/download/view/nagaskaki-chess
Najlepszy darmowy program do gry w szachy, bo poziomy trudności nie są robione tak żeby powielać ludzkie błędy i grają spójnie.
Jeden poziom gra bardzo agresywnie i taktycznie ale gubi się w grze pozycyjnej, inny gra bardzo pasywnie, ale ciężko znaleźć jakąś dziurę.
Konkurencyjne programy grają najczęściej tak:
a) Gram najlepiej jak się da, ale zrobię kilka randomów
b) Gram najlepiej jak się da, ale widzę tylko n pół-ruchów do przodu
c) Jak za bardzo wygrywam to się podkładam i opóźniam matowanie ile się tylko da żeby przeciwnik sobie pograł
d) Gram na poziomie ludzkiego MŚ

Wg. Mnie jest to marnowanie kasy w błoto na np. Reklame w Tv ( widzialem ją ok.10 min. Temu na AXN) jak i strony typu: www.mistrzowiekodowania.pl . Jak jakieś dziecko będzie chciało nauczyć się programowania to poczyta trochę na internecie , może kupi / wypożyczy książkę i spróbuje , a jak się nie spodoba to porzuci książkę i np. Pogra w piłkę .

Jak chodziłem do postawówki to musieliśmy kodować w logomocji.
Breeee, straszne, jestem pewien że nie zachęci to dzieci do programowania.
Kogo interesowały komputery, tego zachęcać nie trzeba było, a wydawanie żółwiowi komend w stylu IDŹ(150) SKRĘĆ(20) to istne jaja.

Trochę odgrzewam ale słyszeliście o kursie Google dla dzieci? https://mojemalepasje.wordpress.com/2016/09/05/platforma-google-project-bloks-nauka-programowania-dla-najmlodszych/

Ja jestem zdania, że programowanie w przyszłości będzie równie ważną umiejętnością co dzisiaj znajomość języka angielskiego. Swojego malucha będę starał się zarazić pasją do informatyki, a czy zostanie programistą to jego wybór. Jeśli wybierze inną drogę rozwoju, to też będzie mógł liczyć na moje i żony wsparcie.
Jeśli jednak zdecyduje się pójść w stronę IT, to zrobię wszystko, aby mógł się w tym kierunku rozwijać :)

Ja zacząłem programować jak miałem 7 lat. Zaczęło się od Basic'a na Atari. Kolega miał taką książkę "Atari BASIC dla dzieci". Potem było wypożyczanie książek z biblioteki. Ale wszystko robiłem swoim tempem i wtedy, kiedy chciałem, a chęci miałem. Ale jeśli ktoś by mnie do tego w jakiś sposób zmuszał, to na bank by nic z tego nie wyszło. Więc moje zdanie jest takie, jeśli dziecko gra w gry, można zadać mu pytanie, czy może nie chciałby stworzyć własnej gry...

Być może mam niepopularną opinię, ale dzieci które chcą się uczyć programowania powinno się do tego najpierw przygotować, i (nie bijcie) chyba najlepiej najpierw bez komputera.

Chodzi o to że kod nie jest zbytnio przyjaznym środowiskiem, musi followować bardzo konkretne zbiory zasad i reguł żeby wgl działał i inne żeby dział tak jak chcemy; dlatego wydaje mi się że zanim zacznie się pokazywać dziecku ruby, najpierw należałoby wykształcić w nim pewne cechy, jak brak niechęci do rozwiązywania problemów, kreatywność, i inne takie. Moim zdaniem przydatne byłoby np lepienie z gliny, jakieś budowle z klocków Lego, jakieś majsterkowanie czy takie składane zabawki (pudełka w których są 5watowe silniczki, koła i trzeba z tego zrobić autko). Dla dziecka byłoby to bardziej bezpośrednie i od razu dostawałby feedback że coś działa lub nie.

A lokomocja jest chyba najlepszym narzędziem do zabicia chęci programowania w małym szkrabie.

@TomRiddle, myślę, że to zależy. Mnie za dzieciaka mocno fascynował sam komputer - pamiętam, że jak rodzice puszczali nagrany głos, to myślałam, że komputer do mnie mówi ;) Chciałam go poznać, zrozumieć, jak działa. Odganianie mnie wtedy do jakiegoś nudnego lepienia gliny byłoby głupie. Ale faktycznie, zaczęłam raczej od rozkręcania i zaglądania do bebechów, potem grzebanie w plikach systemowych i rejestrze (tak, zepsułam system wiele razy, było fajnie ;)), a dopiero później przyszło programowanie.

Inna sprawa, że chęć rozwiązywania problemów mam we krwi i nie trzeba było jej u mnie w żaden sposób wykształcać - wystarczyło nie tłamsić.

Upadliście chyba na głowę. Niech dzieciaki mają ciekawe dzieciństwo, to że Wam nerdom podoba się spędzanie 8h w pracy przy komputerze i 16h poza pracą na tym forum przy komputerze to nie znaczy, że dzieciakom też będzie się chciało.