To mój debiut na forum także cześć wszystkim ! ;)
Weźmy na warsztat uniqe pointer.
Dowiedziałem się, że tworzymy unique pointer po to żeby nie pisać delete no i że nazywa się unique bo musi być tylko jeden, jak mamy dwa unique_ptr na fragment pamięci i usuniemy jeden z nich to On zwolni tą pamięć a drugi będzie wskazywał na nic. Na unique pointer można powiedzieć też scope pointer bo usuwa się wraz z wyjściem ze scope'a. Tyle dowiedziałem się z internetów...
Shared ptr ma licznik odwołań i jest usuwany gdy odwołania wynoszą 0 a weak ptr nie ma licznika odwołań ale zachowuje się podobnie do shared, możemy przypisać do weak shared tylko, że nie za bardzo wiem jak go zastosować.
Poprawcie mnie proszę jeżeli się mylę, wyszukałem te informacje w internecie.
Teraz rodzi się pytanie, jak je ćwiczyć i gdzie je wykorzystywać.
Po co w ogóle powstała dynamiczna alokacja pamięci ? Chodzi o wydajność ? Wiem, że to są błahe pytania ale chcę zrozumieć podstawy.