Zwracanie przez referencję w metodzie, która przyjmuje w argumentach dwa obiekty

#include <iostream>
#include <windows.h>
using namespace std;

class numer;

class zespolona
{
    double rzeczyw;
    double urojon;

public:
    zespolona(double r = 0, double i = 0) : rzeczyw(r), urojon(i)
    {}

    zespolona(numer ob);

    zespolona dodaj(zespolona a, zespolona b)
    {
        zespolona suma;
        suma.rzeczyw = a.rzeczyw + b.rzeczyw;
        suma.urojon = a.urojon + b.urojon;
        return suma;
    }

    friend void pokaz(const zespolona z);
};

void pokaz(const zespolona z)
{
        cout << "Liczba zespolona: [" << z.rzeczyw << ", " << z.urojon << "] \n";
}

class numer
{
    double n;
    string opis;

    friend zespolona::zespolona(numer);

public:
    numer(int k, string t = "bez opisu") : n(k), opis(t)
    {}
};

zespolona::zespolona(numer ob)
{
    rzeczyw = ob.n;
    urojon = 0;
}

int main()
{
    numer num(4, "czworka");
    zespolona z(10,9);
    zespolona w;
    w.dodaj(z,7.5);
    w.dodaj(z,num);
    pokaz(w);

    return 0;
}
 

Jak sprawić aby metoda dodaj zwracała referencję ? Bo mam zwracanie rezultatu przez wartość i potem w metodzie pokaż już nie ma tego obiektu.

Zwracanie referencji do obiektów lokalnych funkcji to zło. Wybij sobie taki pomysł z głowy raz na zawsze.

Żeby mieć obiekt, to trzeba go zapamiętać:

zespolona wynik = w.dodaj(z, 7.5);
pokaz(wynik);

Widać po tym przykładzie, że ta funkcja w takiej postaci (przyjmująca 2 parametry) nie powinna być metodą klasy. Nie ma znaczenia czy robisz w.dodaj() czy z.dodaj(), wynik będzie taki sam, bo zależy tylko od parametrów.

Jeśli nie powinna być metodą klasy, to powinna być funkcją zaprzyjaźnioną ?

Powinna być funkcją zewnętrzną. A to czy zaprzyjaźnioną zależy od tego czy musi być. W tym przypadku tak, bo rzeczyw i urojon są prywatne i bez przyjaźni nie będzie w stanie się do nich dobierać.
Ale gdybyś miał jakiś publiczny interfejs dostępu do tych pól, to wtedy dodaj() może z niego korzystać i nie musi być zaprzyjaźniony.

Dlaczego lepiej gdyby ta funkcja była funkcją zewnętrzną ?

A po co ma być funkcją składową, skoro nic nie robisz z obiektem, na którym wołasz taką metodę?