Jak można zoptymalizować kod napisany w C++ przy pomocy wskaźników?

Cześć.
Postanowiłem dzisiaj wrócić troszeczkę do tematu C++ a konkretniej to do wskaźników. Wróciłem bo zafascynowały mnie ostatnio jakieś rózne i dziwne operacje, dzięki którym kod może stać się wydajniejszy. Przeglądałem masę różnych artykułów o wskaźnikach w sieci i wszędzie znalazłem jedynie odpowiedzi na pytanie jak z nich korzystać ale nigdzie nie znalazłem odpowiedzi kiedy to robić. Liczę na to, że od Was uzyskam taką odpowiedź.

Jeśli chodzi o wskaźniki to widzę jedynie takie błahe zastosowania jak:

• przekazywanie tablicy do funkcji;
• przekazywanie argumentów przez referencje (adres) (przez wskaźnik w ANSI C więc to chyba to samo w C++?);
• dynamiczne tworzenie tablic,obiektów,zmiennych;
• callback

Jednak wydaje mi się to zbyt proste jak na możliwości, które one oferują dlatego liczę, że wskażecie mi coś więcej.
Jak można zoptymalizować kod napisany w C++ przy pomocy wskaźników?

Wyciągnięte z tutoriala QT:

explicit Notepad(QWidget *parent = 0); 

No i po co tutaj ta gwiazdka? Nie obeszło by się bez niej?
Kolejny przykład - drzewo binarne:

 struct node{
int key;
struct node *lewy;
struct node *prawy;
}*korzen=NULL;

Po co tutaj ten wskaźnik..?

o_O
W pierwszym przypadku wskaźnik jest dość oczywisty - chcesz do funkcji przekazać ORYGINAŁ obiektu. Jakby gwiazdki nie było to byś ten obiekt skopiował. A ty chcesz modyfikować oryginał..
W drugim przypadku powód jest prozaiczny - autor kodu chce alokować pamięć dla listy dynamicznie więc musi mieć wskaźniki.

pamiętaj że optymalizacją dzieli się na

1. wydajnościową
2. pamięciową (ile zajmuję)

Oba lepiej otrzymywać za pomocą algorytmów niż za pomocą "super-hakerskich" zapisków bo przeważnie to zrobi za Ciebie kompilator. Zamiast tego lepiej napisać czytelny kod, który ma ładną abstrakcję ;)

@fasadin
Troszeczkę wymijająco odpowiedziałeś na moje pytanie. Aż tak grzebać nie chcę, żeby sie w kompilator bawić jednak zastanawia mnie do jakich celów (poza tymi, które wymieniłem) można jeszcze używać wskaźników (lub też powinno się).

Mogę się mylić ale przechodzenie po tablicy wskaźnikiem jest szybsze niż poprzez index.

mvt8 napisał(a):

zastanawia mnie do jakich celów (poza tymi, które wymieniłem) można jeszcze używać wskaźników (lub też powinno się).
Uwierz mi że gdy będziesz rozumiał mechanizm wskaźników i doskonalił umiejętność programowania w c/c++ sam dojdziesz do tego kiedy najlepiej ich używać, a kiedy jest to wręcz niezbędne. Przy tworzeniu różnego rodzaju buforów dynamicznych (stosy, kolejki itd.) są one niezbędne. Gdy zechciałbyś dzielić/zarządzać jakimiś danymi w różnych "częściach" swojego programu (np między klasami) również możesz/musisz użyć do tego wskaźników. Czasem lepiej np. w tablicach czy wysokopoziomowych kontenerach przechowywać wskaźniki do obiektów zamiast same obiekty (zależy to oczywiście od tego co chcesz potem z nimi robić) - będzie to przydatne zwłaszcza wszędzie tam gdzie chciałbyś uniknąć zbędnego kopiowania dużych obiektów. Przy wykorzystywaniu polimorfizmu korzystanie ze wskaźników czy referencji staje się koniecznością. Tak więc jest wiele sytuacji, w których ich zastosowanie jest pomocne bądź konieczne.

No tak, ale w wy tylko piszecie o GCC, a ja o tych wskaźnikach odnoszę się do całego C++/C, wyczytałem że największe korzyści z iterowania wskaźnikami są w systemach wbudowanych, gdzie każdy cykl procesora się liczy.

@Bumcykowy ale na ten system wbudowany też musisz to czymś skompilować przecież... I zapewne kompilator to i tak zoptymalizuje odpowiednio i nie ma się tym co przejmować. Zresztą w systemach wbudowanych zwykle problemem jest rozmiar pamięci a nie jeden cykl procesora wiecej lub mniej.

jak dla mnie jakies takie super optymalizację za pomocą wskaźników nie mają zbytnio sensu. Kompilator i tak wygeneruje taki kod jak mu się będzie podobać. Najważniejsze to czytelność kodu resztę pozostaw kompilatorowi. @Bumcykowy do każdego iterowania po tablicy są używane wskaźniki to ,że nie ma w językach wysokiego poziomu tego nie widać nie znaczy ,że ich nie ma. Wskaźnik = adres pamięci. Wyobraź sobie ,że masz w assemblerze do napisania program który będzie iterował przez jakąś tam tablicę. Najbardziej logicznym rozwiązaniem jest zapisanie sobie początkowego adresu bufora do wskaźnika interpretowanie jakimś tam bajtów przypadających na jeden obiekt a później zwiększanie tego wskaźnika czyli adresu o rozmiar jednego obiektu w tablicy. Jakoś nie wyobrażam sobie jakoś inaczej zrealizować iteracji jakbym pisał w czystym asmie. Moje rozwiązanie jest najprostsze i tak też zrobi raczej kompilator nieważne czy będziemy iterować przez tablice przez index czy przez wskaźnik. Kod będzie podobny jak nie taki sam.