Witam!
Które podejście jest lepsze?:
if(isset($_SERVER['HTTP_REFERER']) && !empty($_SERVER['HTTP_REFERER']))
{
// ...
}
Czy:
if($_SERVER['HTTP_REFERER'])
{
// ...
}
Z tego co wiem, oba kody mają dokładnie takie samo działanie. Jednak z tego co pamiętam, w każdych kodach które przeglądałem stosowane było zawsze podejście pierwsze.
Czy ma ono jakieś zalety, których nie ma to drugie? Czy może jest to obojętne i spokojnie można stosować to drugie?
Pusty string daje false.
w pierwszym wypadku wystarczy samo
if(!empty($_SERVER['HTTP_REFERER']))
bo
empty($foo)
znaczy tyle co:
!isset($foo) || $foo == false
czyli masz tam właściwie redundancyjny warunek:
if(isset($_SERVER['HTTP_REFERER']) && isset($_SERVER['HTTP_REFERER']) && $_SERVER['HTTP_REFERER'] != false)
a
$foo == false
to to samo co:
!$foo
czyli w drugim przypadku faktycznie masz to samo, tylko bez sprawdzenia czy zmienna w ogóle istnieje, przez co może zostać wytworzony notice
// pomyłka z tym zerem, empty przecież też zwróci true