Który waszym zdaniem kod jest bardzie optymalny? i dlaczego tak uważacie?
KOD1:
#include<cstdio>
int main()
{
double a, b, c;
while(scanf("%le%le%le", &a, &b, &c)){
if(a+b>c && a+c>b && c+b>a) printf("%hd\n", 1);
else printf("%hd\n", 0);
}
return 0;
}
KOD2:
#include<iostream>
using namespace std;
int main()
{
double a, b, c;
while(cin>>a>>b>>c){
if(a+b>c && a+c>b && c+b>a) cout<<1<<endl;
else cout<<0<<endl;
}
return 0;
}
Czyli chodzi co o zwrot "stdio vs iostream performance" do wpisania w Google? Tutaj masz wynik z pierwszej strony: http://stackoverflow.com/questions/4340396/does-the-c-standard-mandate-poor-performance-for-iostreams-or-am-i-just-dealin poczytaj sobie.
Jeśli chodzi Ci o konkursy, używaj scanfa. Jeżeli nie, używaj iostream. Główną zaletą iostream jest to, że składnia nie zależy od typu danych. Jeżeli odpowiednio używasz typedefów, to bez kłopotu możesz przerobić program z powiedzmy double na float (program zbyt wolno liczy/zajmuje za dużo pamięci), long double (potrzebna większa precyzja), czy w ogóle jakiś typ ułamkowy o nieskończonej precyzji. Nadal wtedy twoje funkcje wypisujące działają. Dodatkowo możesz przeciążać operator<< dla obiektów, co także poprawia czytelność kodu. Najszybsze i tak jest samodzielne wczytywanie danych do dość sporego buforu i ich parsowanie.
W książce "Algorytmika praktyczna - nie tylko dla mistrzów" wykute było, że stosowanie cout/cin jest około pięć razy wolniejsze od printf/scanf. Mimo to nie skacz z balkonu i nie zmieniaj tak nagle życia swego, bo to bez sensu. Tego typu instrukcje akurat nie sprawią, że twój program zazna chwały i glorii. Wręcz przeciwnie stosując archaiczne konstrukcie wrócisz do problemów z którymi już dawno sobie poradzono. Nie wierzysz? To poczekaj, aż postrzelisz się z winny błędnie określonego specyfikatora typu.
Zjarek napisał(a)
Dodatkowo możesz przeciążać operator<< dla obiektów, co także poprawia czytelność kodu..
Tak, na pewno przeciążanie operatora przesunięcia bitowego poprawia czytelność. Dobrze też jest przeciążać dla stringa np. '++' jako uppercase i '/' jako split. Niech żyje spaghetti!
Thx za odp.
Jednak wciąż nie rozumiem dlaczego KOD1 ma lepszy czas wykonania od KOD2? skoro cin i cout są 5 razy wolniejsze od printf i scanf() ktoś już wcześniej napisał.
sorry chodzi mi odwrotnie dlaczego KOD2 ma lepszy czas wykonania od KOD1
dlaczego KOD2 ma lepszy czas wykonania od KOD1?
Dlatego, bo odpada przetwarzanie format stringów dla funkcji scanf i printf. W przypadku iostream rozpoznanie typu, a co za tym idzie dobranie odpowiedniej konwersji, następuje podczas kompilacji.
(...) skoro cin i cout są 5 razy wolniejsze od printf i scanf() ktoś już wcześniej napisał.
Bzdury!
Zjarek napisał(a)
Jeśli chodzi Ci o konkursy, używaj scanfa.
E tam. Wyłączenie synchronizacji strumienii ze standardowym wejściem / wyjściem (ios_base::sync_with_stdio(0)) i ciny/couty potrafią osiągnąć prędkość porównywalną ze scanfami/printfami, szczególnie gdy w zadaniu nie ma zbyt wielu danych na wejściu / wyjściu.
0x666 napisał(a)
dlaczego KOD2 ma lepszy czas wykonania od KOD1?
Dlatego, bo odpada przetwarzanie format stringów dla funkcji scanf i printf. W przypadku iostream rozpoznanie typu, a co za tym idzie dobranie odpowiedniej konwersji, następuje podczas kompilacji.
Dalej nic z tego nie rozumiem... może jest ktoś kto potrafi to wytłumaczyć w bardziej przystępny sposób?
Bo gdy masz printf("%d",zmienna), to w trakcie uruchomienia program parsuje stringa "%d" żeby wiedzieć, jak ma potraktować zmienną. A jeżeli masz cout<<zmienna, to w trakcie kompilacji następuje wiązanie i program wie, że ma wywołać wypisanie zmiennej typu int.
cout przy dużych ilościach wypisywanych danych jest szybszy od printf'a. Nie udało mi się uzyskać takiego efektu przy cin.