Obranie drogi

0

Dzień dobry wszystkim.

Zapewne po temacie ktoś wywnioskuje że jestem kolejnym "wanna be programmer" który nagle koło trzydziestki "odkrył" w sobie pasję do IT, a zwłaszcza do programowania w stylu "chcĘ być programistom 15k w trzy miesionce". Nie interesuje mnie taka ścieżka.
W październiku 2018 skończyłem 28 lat. Można powiedzieć że jestem humanistą, uwielbiam książki, kulturę. Nawet piszę sobie do szuflady, ostatnio rozpocząłem pisanie powieści. To jedna strona medalu. Z drugiej jednak strony, zawsze miałem ciarki jeżeli chodzi o komputery. Kiedy koledzy grali w gry, które mnie nudziły po godzinie, to ja wolałem bawić się linuksem i grzebać się w nim pod kątem kodu. Dlatego już wtedy myślałem o tym czy by nie spróbować się w tym, jednak za każdym razem polegałem. Najpierw było C++ z internetowego kursu. Potem dostałem od drogiej mi osoby książkę Michaela Dawsona "Python dla każdego", jednak przerobiłem ją do momentu w którym były pętle for, jednak nie mogłem ich zrozumieć. Znów odstawiłem to do czasu aż w ręce wpadło mi "Rusz głową!" poświęcone HTML5 i JavaScriptowym. Również odłożyłem. Potem był, a nawet jest "C++ Szkoła Programowania" Praty, które wciąga, ale moją konsternację wzbudzają opinie że nie warto tutaj w to brnąć, że bez wykształcenia (mam wyższe, dziennikarstwo i logistykę) nie ma co się pchać, że rynek juniorów jest wypełniony po brzegi.
Piszę ten temat ponieważ chciałbym mieć jednoznaczną odpowiedź, ponieważ wyznaję zasadę że żyje się raz, a mam wątpliwości czy literatura jest tym co mi przyniesie dobre życie, natomiast w programowaniu jest coś naprawdę przyjemnego. Jest to niezwykłe, kiedy tworzysz ciąg instrukcji a maszyna je wykonuje, kiedy robi to co chcesz i nawet jest ciekawe zastanawianie się dlaczego coś nie działa. Pieniądze owszem, są kuszące, jednak bardziej kusząca jest opcja że można tworzyć coś co może zmieniać świat i coś co jest bardzo przyszłościowe, stąd myślę że większy pożytek może być z dobrego programisty niż z zawiedzionego prozą życia pisarza którego i tak nikt nie czyta.
Stąd moje pytanie, proszę Was o doradztwo, czy jest sens w to się pchać, czy ciągnąć dalej materiał Praty ponad wszystko i czy mam szansę znaleźć ciekawą pracę w tym zawodzie (programisty). Póki co poniekąd pracuję w IT, jednak jest w tym więcej telemarketingu niż IT. Dziękuję Wam z góry za odpowiedzi.

3

Jeśli nie umiałeś zrozumieć pętli for to raczej nie jest to droga dla Ciebie.

Pisz powieść.

0
Drogowskaz napisał(a):

Jeśli nie umiałeś zrozumieć pętli for to raczej nie jest to droga dla Ciebie.

Pisz powieść.

Wtedy owszem, dziś jestem w stanie to zrozumieć.

0

Rynek juniorów jest przesycony? Owszem, ale juniorami po bootcampach z takim samym portofolio jak reszta z kursu, studentami bez jakiejkolwiek inicjatywy. Dlatego jeżeli wzniesiesz się na "wyższy" poziom juniora poprzez oryginalne portfolio, projekty opensource, znajomości, to Twoje szanse diametralnie wzrosną. Wróciłem do programowania w Javie po 3 latach ( znałem już podstawy Springa oraz Hibernate ), po 2 miesiącach stworzyłem projekt Timera/Scramblera do pomiarów oraz generowania algorytmów mieszających do kostki rubika 3x3x3, a pracę dostałem jako junior C#/.NET Developer + Xamarin, bo kolega poznany na meetupie polecił mnie u siebie w firmie.
Odnajdź się w tym co lubisz i każdym możliwym kanałem staraj się dotrzeć do celu.

0

zrób studia inżynierskie (np zaocznie)i kursy programowania w między czasie. Już w trakcie studiów znajdziesz robotę.

1

jednak przerobiłem ją do momentu w którym były pętle for, jednak nie mogłem ich zrozumieć.

Jest taki znany dowcip z brodą.

– Dlaczego programista myje włosy w nieskończoność?
– Bo na opakowaniu stoi jasno:

  1. Natrzeć włosy szamponem i spłukać. 2. Czynność powtórzyć..

Jak zrozumiesz ten dowcip, to i zrozumiesz pętle.

Swoją drogą jak można nie rozumieć takiego prostego konceptu jak pętla, skoro poza informatyką też się on pojawia w wielu sytuacjach?
np. w grach planszowych gracze ruszają się po kolei, i jak wszyscy gracze się ruszą, to kolejka od nowa idzie:

while not game.ended:
    for player in players:
      player.move()

I pewnie można mnóstwo innych sytuacji znaleźć na to, jak w analogowym życiu ludzie postępują algorytmicznie, wykorzystując pętle, instrukcje warunkowe itp.

A Python i tak ma uproszczone te pętle w porównaniu do tych potworków z C, które jakimś cudem przeszły do mnóstwa innych języków klamerkowych.

Znów odstawiłem to do czasu aż w ręce wpadło mi "Rusz głową!" poświęcone HTML5 i JavaScriptowym. Również odłożyłem

Jeśli czytasz książki, żeby je odkładać, to nic dziwnego, że nic nie rozumiesz. Czytanie książek do programowania powinno być uzupełniane praktyką (czyli np. czytasz o pętlach, podręcznik masz na biurku, i co chwila sprawdzasz na kompie, czy rozumiesz, robisz sobie jakieś proste eksperymenty).

Do programowania trzeba jednak mieć trochę zmysłu dziennikarza, tzn. ciekawość świata i chęć do sprawdzania wszystkich informacji. Osoba ze zmysłem dziennikarza nie poddaje się, jak czegoś nie rozumie i nie rzuca książką, a raczej drąży temat dalej. Sprawdza w praktyce (pisząc kod) czy informacje z książki są prawdziwe (bo fejk niusy też się w książkach zdarzają).

No i trzeba też mieć zmysł logistyka. Tak jak logistyk potrafi zorganizować system transportu i rozwiązać problemy, które wystąpią, tak i ktoś, kto chce zostać programistą powinien umieć sobie zorganizować proces nauki,

Nie mówiąc już o tym, że do pisania trzeba mieć też zmysł pisarza. W końcu i tu, i tu tworzysz wyimaginowane światy i interakcje za pomocą wyobraźni i przelewasz te myśli na ekran komputera za pomocą klawiatury.

Jeśli nie jesteś dobrym dziennikarzem, logistykiem, pisarzem to pewnie i programistą nie będziesz.

0

Nie interesuje mnie taka ścieżka.

TO dlaczego cała reszta postu jest taka sama jak u każdego? O ukrytej pasji, że $ nie są najważniejsze, od zawsze Cię ciągnęło do komputerów... Dokładnie to samo, co w każdym innym poście.

0

Tworzysz coś co zmienia świat

Ło panie - to musiałbyś byc w 5 może 10 procentach szczęśliwców
Reszta
Utrzymanie, bugi, mniej lub bardziej powtarzalne taski.

I jak tym chcesz świat zmienić?

1 użytkowników online, w tym zalogowanych: 0, gości: 1