Idea klasy abstrakcyjnej

Witam
Mam takie teoretyczne pytanie. Otóż załóżmy, że mam 2 klasy: A oraz B.

public abstract class A extends JFrame
{
  public A()
  {
    setTitle("Program");
    setResizable(false);
    setUndecorated(true);
  }
}

public class B extends A
{
  public A()
  {
    ...
    ...
  }
}

To jest oczywiście bardzo uproszczona wersja ale moje pytanie brzmi:
Czy używając dla metody A słówka abstract stosuję je zgodnie z ideą jego zastosowania?
Bowiem jedynym powodem, dla którego stosuję to słowo jest to aby zabronić tworzenia obiektów klasy A.
Natomiast idea słówka abstract jest raczej taka aby zastąpić interfejs w niektórych sytuacjach i ułatwić tym sobie życie.
Zatem pytam o to czy uzasadnienie użycia słówka abstract tym, że chcę zabronić tworzenia obiektów klasy jest wystarczające
aby je zastosować? Czy raczej tak się nie robi?

Takich rzeczy sie nie robi z kontruktorami...
Ale czemu miałbyś zabraniać tworzenia obiektów klasy A? Możesz też mieć kontruktor protected albo package i wtedy też nikt inny tych obiektów nie będzie tworzył.

Ok. Ja wiem wiem jak wspomniałem to jest pytanie teoretyczne. Czyli stosowanie słówka abstract tylko po to aby zabezpieczyć przed tworzeniem obiektów tej klasy nie jest poprawne?

Jest w zasadzie bez sensu, bo i tak można łatwo stworzyć klasę pochodną. W zasadzie to można stworzyć klasę pochodną anonimową i od razu jej obiekt w jednej linijce, tzn new A(){}.

Jak chcesz zabronić tworzenia klas pochodnych to możesz tworzyć obiekty klas anonimowych w fabrykach.

A jaki jest cel tworzenia konstruktorów protected? Dla obiektów z konstruktorem protected też mogę łatwo stworzyć obiekt pochodny.

Oba słowa kluczowe, tzn i protected i abstract mają sens, ale nie służą one do zapobiegania tworzenia obiektów danych klas operatorem new. Przynajmniej nie w taki sposób w jaki ty chciałbyś ich użyć.

Wszystko jasne ale chciałbym w takim razie zapytać jaki jest cel tworzenia konstruktora protected? Szukam i nigdzie nie mogę znaleźć sensownej odpowiedzi. W niektórych wątkach jakie przeglądałem ludzie uzasadniają to tym, że użycie takiego konstruktora przydaje się przy tworzeniu Singletonów. Ok ale w w Singletonie zazwyczaj wykorzystujemy konstruktor private, a nie protected no bo niby po co?

Zarówno abstract przy definicji klasy, jak i konstruktor o dostępie protected w pewien sposób zapobiegają tworzenia obiektów danej klasy, z tym, że nie zapobiegają tworzeniu podklas i obiektów tych podklas. Różnica jest taka, że abstract kojarzy mi się z czymś niedokończonym, a protected z czymś chronionym przed dostępem z obcego kodu.

Modyfikatory widoczności są dość słabe w Javie, nie ma możliwości wyspecyfikowania np prefiksu pakietów w których ma być klasa czy metoda dostępna, poza tym generalnie można stworzyć dwa osobne JARy z pakietem o tej samej pełnej nazwie, co też trochę rozpieprza ideę modyfikatorów widoczności.

Reasumując:
Powszechnie używanym idiomem w Javie jest używanie konstruktorów protected, abstract przy klasie bez abstrakcyjnych metod wygląda dość obco i dziwnie.

Ok to chyba tyle. Dzięki za dyskusję.

daniio napisał(a):

Wszystko jasne ale chciałbym w takim razie zapytać jaki jest cel tworzenia konstruktora protected?

Cel jest bardzo prosty - jak wszystko czemu służy dostęp protected - do używania przez klasy pochodne. Na przykład ostatnio potrzebowałem mapy haszującej, która czasem miała się zachowywać zupełnie normalnie, a czasem miała używać czegoś innego do odczytu kodu hash obiektu i równości niż hashCode i equals elementów w mapie. Ponieważ rzeczy tych nie można zmieniać w czasie działania mapy (rozwaliłoby to dane), więc takie zmiany można przeprowadzić tylko w konstruktorze. Z drugiej strony klient nie miał mieć jakiegokolwiek dostępu do przeprowadzania takiej modyfikacji mapy. Jednym z rozwiązań było stworzenie konstruktora protected mającego parametr ustalający typ mapy, tak aby móc stworzyć mapę "zwykłą", tożsamościową oraz specjalną, której equals i hashCode elementów pochodziły z zewnętrznego źródła. W ten sposób za pomocą tego samego kodu zawartego w klasie abstrakcyjnej i jej konstruktora chronionego mogłem sobie banalnie wyprowadzić ze zwykłej mapy haszującej dwie dodatkowe klasy konkretne, które dawały mi mapę tożsamościową i zrzucającą kody hash do cache (jako przykład). Mógłbym też zrobić jedną bazę abstrakcyjną i wyprowadzić z niej 3 klasy map. W każdym wypadku był mi potrzebny konstruktor protected.
Inny przykład: Potrzebowałem kolekcji, której jedyną cechą było to, że jej elementy miały być iterowalne za pomocą listIteratora (czyli również indeksowane). Kolekcje takie mogły być zarówno tylko do odczytu z możliwością importu z innych danych (w tym z tej samej kolekcji), jak i z wersją w pełni modyfikowalną. Na dodatek zależnie od tego jak kolekcja została zainicjowana jej iterator miał obsługiwać metody remove, add i set, albo rzucać wyjątkiem UnsupportedOperationException. Zrobiłem więc sobie abstrakcyjną bazę AbstractIterable z konstruktorem protected, który przyjmował boolean modifiable i wrzucał to jako pole w bazie. Zależnie od tej informacji iterator w tej i każdej klasie pochodnej albo pozwalał użyć metod modyfikujące kolekcję, albo rzucał z nich wyjątkiem (metody iteratora odczytywały to pole).

Krótko mówiąc dopóki nie masz rozbudowanych gałęzi klas, to konstruktor chroniony nie będzie Ci do niczego potrzebny. Kiedy tych klas będzie dużo na tyle, że warto będzie powtarzające się elementy kodu pakować jako klasy bazowe wtedy będziesz potrzebować konstruktorów chronionych.