optymalizacja kodu

Witam...

Mam pewien problem z optymalizacją szybkości mojego kodu...

Mianowicie...

Mam klasę która mniej więcej wygląda tak:

class Spline {
Spline(int step ArrayList<Integer> x , ArrayList<Short> y ){

}

}
z tej klasy pobieram jedną wartość
od razu powwiem że klasa ma za zadanie obliczyć funkcję sklejaną pomiędzy dwomapunktami (x,y) pobranymi z ArrayList (odpowiednio x,y).
Arraylisty to zbiory punktów. Tych punktów jest około 500 i dla każdych sąsiadujących punktów jest wyznaczana nowa funkcja z klasy spline czyli :
dla pkt1(x1,y1) i pkt2(x2,y2) wyznaczamy funkcję (która dla parametru step znajdującego się pomiędzy x1 a x2 wyznaczy odpowiednią wartość y) dla pkt2(x2,y2) i pkt3(x3,y3) nową funkcję itd.
Czyli bardzo dużo razy używam klasy Spline.
Klasy tej używam w metodzie która znajduje się w klasie głównej mojego programu.
Gdy uruchamiam program - wykonuje się on baaardzo wolno...Gdy odpalam profile'a dla CPU to mi wyrzuca że właśnie tam metoda w której użyłem klasy Spline zajmuje najwięcej czasu.

Może wie ktoś jak usprawnić ten kod...

Może wtwalić tą klasę a zrobić z niej normalną metodę...
i jeszcze jedno--- metoda w której użyłem klasy Spline jest używana wielokrotnie

gdyby ktoś miał pomysł...byłbym wdzięczny Razz)
pozdr.

Cześć,

za każdym razem, gdy wywołujesz metodę spline, to przekazujesz jej dwie tablice o rozmiarach ok. 500, tylko po to aby wykorzystać z tych tablic 3 wartości. To nie jest wydajna metoda, a jeszcze jak często będziesz ją wywoływał, to aplikacja może Ci przez to zamulić.

Spróbuj tak:
Stwórz klasę Punkt, która przechowuje dwie zmienne x, y.
Następnie w głównej klasie Twojej aplikacji deklarujesz sobie zmienną: List<Punkt> punkty = new ArrayList<Punkt>(500);
Następnie tworzysz metodę(wybór miejsca należy do Ciebie) spline(Punkt p1, Punkt p2, Punkt p3){...}, która z dwóch punktów oblicza wartości dla trzeciego punktu.
Metodzie przekazujesz odpowiednie punkty z listy.

Na przyszłość postaraj się kodować bardziej obiektowo, jeśli architektura MVC jest Ci obca, to poczytaj o niej trochę, ułatwia to programowanie.

mam nadzieję, że pomogłem,
udanych kompilacji,
pozdrawiam serdecznie

Wrzuć cały kod bo szklanej kuli nie mamy. Tzn najpierw trochę go poobcinaj, ale tak, żeby dalej się tak samo zachowywał.

public class Spline {

    double[] px;
    double[] py;


    public Spline(int step, ArrayList<Integer> X, ArrayList<Short> Y) {

        int x = X.size();
        int y = Y.size();
        px = new double[x];
        py = new double[y];     
        for (int i = 0; i < x; i++) {
            px[i] = (double) parX.get(i);
            py[i] = (double) parY.get(i);
        }
        /* tutaj jakieś obliczenia
         * generalnie tworzę tutaj wszystkie funkcje dla wszystkich splajnów(funkcji sklejanych)
         * Wyniki czyli współczynniki przy iksach zapisuje do tablicy dwuwymiarowej(zapisuje wszystkie współczynniki dla wszystkich przedziałów).
         * Podając wartość step (czyli wartosć iks którą chce znaleźć) konstruktor wyszukuje 
         * odpowiednie do niego współczynniki(uzależnione od tego w jakim przedziale wartości x jesteśmy) i oblicza warość y 
         * 
         */

    }
} 

a w takiej metodzie umieściłem użycie tej klasy :

 void makeCubic(ArrayList<Integer> x, ArrayList<Short> y, ArrayList<Short> val) {
        int si = x.size();
        int begin = x.get(0);
        int end = x.get(si - 1);
        val.clear();

        for (int i = begin; i < end; i++) {
            Spline spl = new Spline(i, x, y);
            val.add((short) spl.polygon);
        }
    }

ArrayLista val to miejsce gdzie wrzucam wszystkie obliczone wartości y
polygon - to po prostu zmienna typu y = a + bx + cxx + dxxx

Może coś wam się uda z tego zrozumieć...Ja tymczasem zajmę się tymco powiedział dRum. Może mi coś wyjdzie..

Kodu z konstruktora spline nie wrzucałem bo dalej tam idzie rozkład LU (dużo matematyki - nic poza tym) ale ogólnie

wynikiem działań jest stworzona tablica współczynników przy iksie a za pomocą tego obliczenie polygon czyli równania kwadratowego ()
gdzie : i - to dana wartość x

Niewiele widać w tym kodzie, ale czy przypadkiem nie robisz dużo powtarzających się obliczeń na tych samych danych? Albo czy nie liczysz czegoś, czego później nie używasz?

Mieliście racje....

niepotrzebnie w makeCubic tworzyłem obiekt Spline w pętli...
Po drobnej modyfikacji przesunąłem tworzenie obiektu poza iterację dzięki czemu tablicę z współczynnikami tworzę tylko raz.

Tym samym z 73tys ms czas trwania obliczeń dla tej metody spadły do 530 ms.

Teraz chodzi jak przecinak....

Dzięki wielkie sam bym na to nie wpadł :)

tak to teraz wygląda:

 
 void makeCubic(ArrayList<Integer> x, ArrayList<Short> y, ArrayList<Short> val) {
        int si = x.size();
        int begin = x.get(0);
        int end = x.get(si - 1);
        val.clear();
        Spline spl = new Spline( x, y);
        for (int i = begin; i < end; i++) {            
            val.add((short) spl.getYvalue(i));
        }
    }

Mam jeszcze takie pytanko...może się zdażyć że to będzie głupie pytanie :/

lepiej wykonywać działania w konstruktorze klasy czy stworzyć metodę ? co będzie szybciej działać?

Możesz stworzyć obiekt Spline, który w konstruktorze tylko przepisuje parametry do pól oraz np implementuje interfejs Iterable i np w metodzie interator() sprawdzałby czy wyniki są już policzone (np if (wyniki != null) chociaż sam if nie jest thread-safe, pasuje dorzucić synchronizację, jeśli będziesz rozrzucał obiekt po kilku wątkach), w razie potrzeby je liczył, a potem konstruował i zwracał iterator. Obiekty, które implementują interfejs Iterable<T> mogą być użyte w pętli for-each: for(T obiekt : implementacjaIterableDlaTypuT).

A co będzie szybsze? Chyba nie ma różnicy skoro wykorzystywane obiekty są takie same i ilość pracy jest też ta sama.

Dorzuciłbym tylko, że konstruktor służy do konstruowania obiektu. Jeżeli przeprowadzenie jakichś obliczeń jest warunkiem istnienia lub poprawności obiektu i nie ma możliwości aby pojawiła się wśród nich jakaś sytuacja wyjątkowa, to wtedy należy je wpakować do konstruktora. Jeżeli obliczenia te można podzielić na te, które są warunkiem istnienia obiektu i pozostałe, to należy to zrobić. W każdym innym przypadku do metody lub wielu metod. Czas wykonania konstruktora powinien być jak najmniejszy ponieważ wywołanie utworzenia obiektu jest nierzadko obciążone wywołaniem systemowym, czyli przydziałem pamięci z puli systemu.

Czas wykonania konstruktora powinien być jak najmniejszy ponieważ wywołanie utworzenia obiektu jest nierzadko obciążone wywołaniem systemowym, czyli przydziałem pamięci z puli systemu.

Tzn co ma jedno do drugiego? Konstruktor jest zawsze wywoływany po przydzieleniu pamięci na obiekt przecież, a dokładniej tuż po tym.

W metodzie.

potrenuję :)

dzięki wam za pomoc: )

Pozdro 600