Jeżeli chcesz podjąć się nauki programowania, nic nie stoi na przeszkodzie - w internecie znajdziesz mnóstwo materiałów (darmowych i płatnych), z których możesz się uczyć, tak samo znajdziesz też ogrom darmowego oprogramowania typu IDE czy kompilator / interpreter. Nic, tylko brać się do roboty.
Jeśli chodzi o studia, to pamiętaj dwie rzeczy:
- Studia z informatyki to nie jest kurs programowania, tak samo jak studia z mechaniki to nie jest kurs naprawy Passata. W obydwu tych branżach osoba z podwalinami wiedzy teoretycznej będzie miała lepszą świadomość tego, co się dzieje, gdy podejmuje jakieś działania - jednak mało który pracodawca weźmie do siebie mistrza teorii z nikłą wiedzą praktyczną.
- Zakładam, że mówisz o studiach zaocznych - w takim wypadku pamiętaj, że jest to jednak dość kosztowny interes. W zależności od uczelni, semestr kosztuje 2-3 tysięcy, a semestrów na pierwszym stopniu jest 6 (licencjat), 7 (inżynier), albo nawet 8 (inżynier). Jeżeli zaczniesz jednocześnie studiować oraz bawić się programowaniem i po roku stwierdzisz, że to jednak nie dla Ciebie, staniesz przed wyborem - odżałować ~5 tysięcy za te dwa semestry, czy iść dalej, męczyć się z materiałem i wydać kolejne ~12 tysięcy na dyplom, który może być zupełnie nieprzydatny.
Odnośnie samego pytania o wiek - przeszkodą nie jest wiek, a ilość wolnego czasu (no i motywacja do nauki). Bezdzietny 40-latek będzie miał łatwiej, niż 22-latek z dwójką dzieci, muszący ciągle rozdzielać swoją uwagę pomiędzy małżonkę, dzieci i studia. Tak czy owak - w mojej grupie na studiach (zaocznych) najlepsze oceny wyciągał gość, któremu stuknęło 30 lat pod koniec drugiego roku. Mieliśmy nawet jedną osobę 50+. Wiek to nie przeszkoda - no chyba, że zdrowie siadać zaczyna, ale to osobny temat.