program z tablic znaków

Wiem, że był już tutaj wątek o podobny program, ale mój kod jest inny i mam mały błąd. Program ma sprawdzać czy podane wyrazy są anagramami, wszystko ładnie działa, dopóki nie pojawia się wyrazy typu: "kot" i "koy". Różnią się tylko literką na końcu, a mimo to program pokazuję mi, że to są też anagramy. Wiecie może jak tu coś zmienić?

#include <stdio.h>
#include <string.h>

void czyanagram(char tab1[], char tab2[])
{
    if(strlen(tab1)==strlen(tab2))
    {
        int i, n, flaga ;
        int znak_tab2 ;
        int znak_tab1 ;
        for(i=0 ; i<(strlen(tab1)-1) ; i++ )
            flaga= 0 ;
        znak_tab1 = tab1[i] ;
        for(n=0 ; n<(strlen(tab2)-1)&& flaga ==0 ; n++ )
            znak_tab2 = tab2[n] ;
        if (znak_tab1 == znak_tab2)
            flaga = 1 ;

        if(flaga==0)
        {


            printf("to sa anagramy") ;
        }
        else printf("to nie sa anagramy") ;

    }


    else printf("to nie sa anagramy");
}

int main()
{

    char s1[100];
    char s2[100];
    scanf("%99s",s1);
    scanf("%99s",s2);
    czyanagram(s1,s2);
    return 0 ;
}

Według tego kodu wszystkie wyrazy o identycznej długości są anagramami (np. abcd i efgh: http://melpon.org/wandbox/permlink/n1uCKh8XJaFvRweQ )

Nawet IDE Ci podpowiedziało, co jest źle - spójrz na indentację pętel for (brakuje nawiasów klamrowych - w pętli wykonywana jest tylko jedna instrukcja)

#include <stdio.h>
#include <string.h>

void czyanagram(char tab1[], char tab2[])
{
    if(strlen(tab1)==strlen(tab2))
    {
        int i, n, flaga ;
        int znak_tab2 ;
        int znak_tab1 ;
        for(i=0 ; i<(strlen(tab1)-1) ; i++ )
            flaga= 0 ;
        znak_tab1 = tab1[i] ;
        for(n=0 ; n<(strlen(tab2)-1)&& flaga ==0 ; n++ )
            znak_tab2 = tab2[n] ;
        if (znak_tab1 == znak_tab2)
            flaga = 1 ;

        if(flaga==0)
            printf("to sa anagramy") ;
        else printf("to nie sa anagramy") ;
    }


    else printf("to nie sa anagramy");
}

int main()
{

    char s1[100];
    char s2[100];
    scanf("%99s",s1);
    scanf("%99s",s2);
    czyanagram(s1,s2);
    return 0 ;
}

okej, przypadkiem zgubiłem ten nawias, ten kod spełnia to co napisałem w pierwszym poście.

Przypadkiem zgubiłeś, ale w "poprawionym" kodzie wciąż bez zmian...

W której pętli for ?

A w której chcesz, żeby wykonywała się więcej niż jedna instrukcja?

Na razie w pierwszej przypisujesz n razy 0 do flaga, a w drugiej przypisujesz kolejne znaki drugiego stringa do znak_tab2

Ogółem, porzuć ten kod i zabierz się za zadanie od nowa. Zastanów się w jaki sposób stwierdzisz, że bajka i kabaj to anagramy, a bajka i kabej już nie?

for(i=0 ; i<(strlen(tab1)-1) ; i++ )
        znak_tab1 = tab1[i] ;
        flaga= 0 ;

tak to chyba zmienię

Zdajesz sobie sprawę, że teraz flaga=0; zostanie bezwarunkowo wykonane po pętli?

Pomieszałem, teraz to już nic się nie stanie.

Rozumiem, że w drugim forze zasada "jeśli nie ma klamer to pythonowa indentacja nie pomoże i w pętli zostanie wykonana jedna instrukcja" nie działa?

Zamiast nieudolnie próbować porównać kolejne literki zastanów się nad przykładami które dałem wyżej i jak doprowadzić do tego, aby tam zostały zwrócone dobre wyniki.

Problem polega na tym, że sam algorytm jest bezsensu.
Możesz wyjaśnić na czym polega twój pomysł na stwierdzenie czy coś jest anagramem? Zgodnie z moją wiedzą sama zmienna flaga (i zmienne do iterowania) nie pozwala na takie stwierdzenie, że dwa ciągi są anagramami.
Potrzebne są bardziej skomplikowane zmienne (no dobra da się to zrobić z tą jedną zmienna, ale dużym kosztem złożoności obliczeniowej algorytmu).

Okej! Kod pozmieniany, najpierw sortuje, a potem porównuje te same indeksy. Możecie sprawdzić, czy da sie to jakoś zagiąć, lub kod jest napisany możliwie najlepiej?

#include <stdio.h>
#include <string.h>

void sortuj( char *str, int len)
{
    int f = 1;
    int i;

    while (f)
    {
        f = 0;
        for ( i = 0; i < (len - 1); ++i )
        {
            if ( str[i] > str[i+1] )
            {
                char t = str[i];
                str[i] = str[i+1];
                str[i+1] = t;
                f = 1;
            }
        }
    }
}

void czy_anagram(char t1[], char t2[] )
{
    int w = strlen( t1);
    int a = strlen( t2);

    if ( a == w )
    {
        sortuj( t1, w );
        sortuj( t2, a );
        if ( strcmp( t1, t2 ) == 0 )
        {
            puts("to sa anagramy") ;

        }
        else
            puts("to nie sa anagramy") ;
    }
    else
        puts("to nie sa anagramy") ;
}
int main()

{

    char s1[100];
    char s2[100];
    scanf("%99s",s1);
    scanf("%99s",s2);
    czy_anagram(s1,s2);
}

Zamiast używać prawie najgorszego możliwego sortowania użyj qsort. Tak poza tym - wygląda ok, pod warunkiem, że wołający funkcję wie, że mu pozmienia dane.

Nie rozumiem, o co chodzi, że pozmienia mu dane?
Też chciałbym się spytać, czy nie wychodze poza tablicę w działaniu funkcji? Na zajęciach o tablicach liczbowych zdarzało się, że ludzie wychodzili w programach poza tablicę i ucinało im punkty na kolokwium.

Po sprawdzeniu wypisz "zebra jest anagramem barze"

No rozumiem, ale chyba da się to zrobić w moim kodzie?

To zrób.

http://ideone.com/iNYJCc