Cześć :)
Mam dalsze pytania:
Komunikacja pomiędzy klientem a serwerem odbywa się tak:
Przesyałm ciąg bajtów, gdzie pierwsze cztery bajty to rozmiar oraz rodzaj. Rozmiar wskzauje na pozostałą część pakietu, a rodzaj to właśnie typ pakietu. Chodzi o to, że musze się orientować, czy chodzi o logowanie, wiadomość, utrzymanie połączenia, etc. Dalszą część pakietu stanowi zserializowany obiekt reprezentujący dany pakiet. Np.
MessagePackage, LoginPackage, etc.
Serwer dysponuje funkcją, która właśnie występuje jako pierwsza linia komunikacji, tzn. ściąga ze strumienia cztery pierwsze bajty i dalej dysponuje. Chodzi właśnie o to "dysponowanie".
Obecnie mam po prostu kilka ifów, które dla określonego rodzaju wołają określoną funkcję.
Chodzi mi o to, że wydaje mi się to nieeleganckie. W sumie chciałbym tu w jakiś sposób zastosować polimorfim, ale nie wiem jak to tu dopasować. ( pakiety dziedziczą po Package, ale ten projekt nie jest za dobry raczej )
Jeżeli ma ktoś jakiś pomysł ( bądź też inne sugestie do przedstawionego przeze mnie rozwiązania) to zapraszam do dyskusji.
Pozdrawiam! :)
Mapa typ pakietu ⟶ funkcja obsługująca. Nie używaj w niej operatora[] tylko .at(), lub zmień domyślną wartość na funkcję obsługującą nieznany typ pakietu.
Szczerze to ja tu nie widzę okazji do dziedziczenia czegokolwiek..
Ja bym użył strategii i wykorzystał mapę która mapuje enum -> obiekt do "obsługi" pakietu. Czyli masz na przykład
map<PacketTypeEnum, Packet*> handlers;
hanlders[PacketTypeEnum.Type1] = new Type1PacketHandler();
hanlders[PacketTypeEnum.Type2] = new Type2PacketHandler();
//...
a w kodzie:
PacketTypeEnum packetType = packet.getType();
handlers[packetType]->handle(packet);
i voila
PacketTypeEnum packetType = packet.getType();
skąd weźmiesz obiekt packet? Domyślam się, że Packet ma być klasą bazową.
Załóżmy, że dostajesz obiekt pakietu ( jakiegoś tam) w postaci zserializowanej QDataStream. Masz zatem jego bajty. I musisz znać jego typ, żeby móc go zdeserializować. Dlatego rodzaj pakietu przesyłam przed samym obiektem. A z tego co widzę to Ty "odpytujesz" pakiet o jego typ.
No ja bym to zrobił inaczej ;] Skoro masz coś takiego jak "nagłówek" packietu (twój rozmiar i typ) oraz jego payload (czyli faktyczny konkretny pakiet) to zrobiłbym klasę która przechowuje takie własnie dwa pola (czyli header i payload). Taka klasa będzie miała metody do pracy na pakiecie i to z tej klasy będziesz korzystał. Ta klasa przy tworzeniu będzie inicjalizować sobie payload bazując na tym co będzie w header.
Gdzie widzisz problem?
czyli, rozumiem, że masz trzy klasy: Packet, Header, Payload. Rozumiem też, że obiekt packet ma jako pola header i payload. Powiedz mi w jaki sposób Ty byś przesłał pakiet i sprawdził jego typ.
To wszystko zależy od tego co potem chcesz z tym robić, ale załóżmy przypadek trywialny że logika pakietu będzie w metodzie process() interfejsu Payload.
Czytasz bajty i tworzysz obiekt Packet na ich podstawie.
Packet* packet = new Packet(bajty);
Konstruktor pakietu robi sobie na przykład
Packet(char* bytes){
this.header = new Header(bytes);
this.payload = handlers[getType()]
this.payload.initialize(bytes);
}
gdzie
PacketType getType(){
return this.header.getType();
}
i voila, masz Packet zainicjalizowany w odpowiedni posób.
Oczywiscie można to zrobić jeszcze na 700 innych sposobów...
ale nadal na samym początku muszę wysłać rozmiar, poza pakietem?
A no to przecież zależy jak to wysyłasz. Skoro masz jakiśtam obiekt Stream to możesz zamiast tych bajtów w moim przykładzie przesyłać ten strumień i potem header będzie miał nie tylko typ ale też rozmiar którzy wykorzystasz do inicjalizacji payloadu.