Witam.
Ostatnio starałem się rzutować jeden typ vectora na inny. Program działa, ale ciekawi mnie czy taki sposób jest bezpieczny i przenośny. Z góry dziękuje za pomoc.
#include <cstdio>
#include <vector>
using std::vector;
int main()
{
vector<int> tak(5, 0x12345678);
vector<char> inaczej = reinterpret_cast<vector<char>& >(tak);
for (int i = 0; i < inaczej.size(); i++)
printf("%02X ", inaczej[i]);
return 0;
}
Oj coś mis się wydaję, że tym razem to miałeś szczęście, że zadziałało.
Na pewno bezpiecznie można kastować pomiędzy wektorami wskaźników na różne typy (na tyle na ile ten ty pozwala).
hm.. zakladajac ze nie trafi przypadkiem na jakas dzika specjalizacje std::vector, to wszystkie one powinny miec ten sam uklad pol w obiekcie vector, wiec defacto po chamskim przerzutowaniu jedyne co to kompilator zobaczy inny typ elementu vector'a..
ale - jak powiedzialem - z takim zalozeniem. a 100% pewnosci nie masz. najlepiej dodaj gdzies asserta sizeof(vector<A>) == sizeof(vector< B>), to Ci da minimum pewnosci ze kompilator nie wtracil do tej konkretnej klasy zadnego alignu. ale przed wredna specjalizacja dajaca taki sam rozmiar to to Cie nie uchroni..</b>
Z dzikich specjalizacji vectora standard przewiduje tylko std::vector<bool>. Tylko o ten typ powinienem się teoretycznie martwić.
Co do rozłożenia w pamięci dobrze mówisz. Pogrzebałem na szybkiego w szablonach i wychodzi, że wszystkie kontenery używają std::allocator do zarządzania pamięcią. Problem pojawia się tylko z rzutowaniem z mniejszego typu do większego. Trzeba tylko wyrównać pamięć do nowego rozmiaru co nie jest już dużym kłopotem.
Ogólnie wielkie dzięki za pomoc.
wewnatrz (~dynamicznej) tablicy 'zarzadzanej' przez alokator -- to to juz raczej oczywiste ze przesuniecia elementow trzeba recznie poprawic. nie mialem na mysli ulozenia w pamieci elementow, tylko pol vectora! dlatego mowie o specjalizacjach i align'ie. jesli jakims trafem, po zmianie alokatora/typuelementu/specjalizacji na niestadardowa, okaze sie ze wewnetrzne POLA vectora sa przesuniete, bo komus w specjalizacji sie zachcialo dorzucic jakies dwa pola na poczatek vectora (por. tez align skladowych struktury/klasy..) to do elementow sie wcale nie dostaniesz bo ... po przerzutowaniu wewnetrzny wskaznik na dyn-tablice bedzie smieciem. tylko dlatego wspominam o owym banalnym assercie. czyniac voodoo, lepiej zachowywac sie defensywnie
Niebezpieczny zabieg a już na pewno nieczytelny (nikt by się takiego nie spodziewał). Odradzam, zwłaszcza że można zrobić to "normalnie" na tysiąc innych sposobów, np:
vector<int> tak(5, 0x12345678);
char* inaczej = reinterpret_cast<char*>(&tak.front());
for (int i = 0, end = tak.size() * sizeof(int) / sizeof(char); i < end; i++)
printf("%02X ", inaczej[i]);
nie no, oczywiscie, z ta drobna roznica, ze typ wynikowy juz nie bedzie vector<x> tylko x*.. nie zebym ow zabieg popieral ;)
btw. autorze: na dobra sprawe, po co trzymac sie rzutowania na vector<x>? chyba tylko po to, by moc uzywac jego metod.. wiec poza sprawdzeniem wielkosci obiektu specjalizowanego vectora i jego ukladu w pamieci ....masz tez do przejrzenia kod wszystkich metod vectora, zeby sprawdzic czy po przerzutowaniu na chama na pewno beda wciaz poprawne ;)
quetzalcoatl napisał(a)
btw. autorze: na dobra sprawe, po co trzymac sie rzutowania na vector<x>? chyba tylko po to, by moc uzywac jego metod..
Właśnie odradzam. Nie opłaca się. Każdą z metod można zastąpić "normalnym" sposobem. Ciut więcej roboty, ale korzyści o wiele większe. Ja dałem akurat przykład do iteracji.