mam pewną sprawę mam do rozwiązania test wyboru, co prawda pytania nie są trudne, ale niektóre bez sensu:
-
Funkcja obliczająca silnię liczby powinna mieć nagłówek
(A) function silnia(int n): int
(B) int silnia(int n)
(C) int silnia(int n, int x)
(D) void silnia(int n, int wynik) -
Słowo kluczowe 'default' w instrukcji switch
(A) musi być użyte
(B) może być użyte
(C) nie ma takiego słowa kluczowego
(D) nie może być użyte -
Operator *= jest od operatora *:
(A) nie ma różnicy
(B) szybszy
(C) szybszy dla wyrażeń zmiennoprzecinkowych
(D) wolniejszy -
instrukcja break może wystąpić wewnątrz
(A) deklaracji
(B) pętli
(C) funkcji
(D) instrukcji warunkowej -
Zapis (float)7 oznacza
(A) deklarację zmiennej typu float
(B) jawną konwersję typu
(C) podniesienie zmiennej float do siódmej potęgi
(D) deklarację stałej typu float -
Jeżeli t jest tablicą to zapis t[i] jest równoważny
(A) t+i
(B) *(t+i)
(C) t+
(D) &(t+i) -
Zapis #include <stdio.h> oznacza
(A) zapisanie wyniku kompilacji do pliku stdio.h
(B) włączenie biblioteki o nazwie stdio.h
(C) włączenie pliku nagłówkowego o nazwie stdio.h
(D) sprawdzenie czy zmienna include ma wartość mniejszą niż zmienna stdio.h -
Punktacja alokująca na stercie rekord typu Telipsa powinna mieć nagłówek
(A) int noweElipsa(telipsa* e)
(B) Telipsa nowaElipsa()
(C) void nowaElipsa(Telipsa* e)
(D) Telipsa* nowaElipsa() -
Funkcja obliczająca dowolną potęgę dowolnej liczby powinna mieć nagłówek
(A) int pot(double x, double n)
(B) void pot(double x, double n, double wynik)
(C) double pot(double x, double n)
(D) function potega(double x , double n) double -
W języku C zmienne przekazywane są do funkcji
(A) przez wartość lub przez zmienną
(B) tylko przez zmienną
(C) przez referencję
(D) tylko przez wartość -
Wywołanie funkcji malloc(sizeof(char)) spowoduje
(A) zaalokowania ciągu znaków na stercie
(B) błąd na stercie
(C) zaalokowanie 4 bajtów na stercie
(D) zaalokowanie jednego bajtu na stercie -
Po zakończeniu działąnia programu wartość zmiennej i będzie równa
(A) program jest niepoprawny składniowo
(B) 1
(C) 2
(D) 0
int i=0;
while(i==0) i++;
- Poniższy program zawiera następującą liczbę błędów składniowych
(A) 1
(B) 4
(C) 3
(D) 2
int main(int argc, char* argv[ ] )
{
int argc, i;
if(argc==3) then
i=2
else
i=3
printf("%s %s, argv [1], argv[3] );
return 0;
}
- Interpretacja logiczna wartości poniższego wyrażenia to
(A) prawda
(B) wskaźnik na 0
(C) wyrażenie jest niepoprawne składniowo
(D) fałsz
(7 < 8) && 0
- Poniższy zapis oznacza
(A) definicję nowego typu o nazwie 1
(B) deklarację zmiennej 1 typu long int
(C) deklarację zmiennych typu 'typedef' o nazwie long int i 1
(D)deklarację zmiennych typu 'typedef long' o nazwach int i 1
typedef long int 1;
-
Mamy deklarację char s[20]=”Student”; Zmienna s zajmuje w pamięci:
(A) 8 bajtów
(B) 21 bajtów
(C) 7 bajtów
(D) 20 bajtów -
Po zakończeniu działania programu wartość zmiennej i będzie równa:
(A) 1
(B) 10
(C) -1
(D) 0
int i=10
while(i>0) i--;
- Poniższy program zawiera następującą liczbę błędów składniowych:
(A) 3
(B) 1
(C) 4
(D) 2
int main(int argc, char* argv[])
{
int argc, i;
if(argc==3) then
i=2
else
i=3;
printf(„%s %s, argv[1], argv[3]);
return 0;
}
-
Zapis (float)7 oznacza:
(A) deklarację zmiennej typu float
(B) deklarację stałej typu float
(C) podniesienie zmiennej float do siódmej pitęgi
(D) jawną konwersje typu -
Wykonanie poniższego programu spowoduje wyświtlenie na ekranie:
(A) x= 2.50
(B) x=2.50
(C) x= 2.00
(D) x=2.00
float x= 10/4;
printf(„x=%7.2f”,x);
-
Ciąg znaków „” zajmuje w pamięci:
(A) 0 bajtów
(B) 2 bajty
(C) 3 bajty
(D) 1 bajt -
W formacie “%6.3f” (funkcja printf) liczba 3 oznacza:
(A) wyświetlenie liczby z dokładnością 3 cyfr po przecinku
(B) wyświtlenie liczby na 3 znakach
(C) wyświetlenie 3 liczby typu float
(D) zezwolenie na wyświetlanie tylko liczb mniejszych od 3 -
Słowo kluczowe ‘default’ w instrukcji switch:
(A) nie ma takiego słowa kluczowego
(B) nie może być użyte
(C) musi być użyte
(D) może być użyte -
Wywołanie programu w postaci a.exe < 2 spowoduje:
(A) przekierowanie zawartości pliku 2 na standardowe wyjście programu
(B) przekierowanie zawartości pliku 2 na standardowe wejście programu
(C) przekazanie dwóch parametrów: ‘<’ i ‘2’
(D) sprawdzanie czy wartość zwrócona przez program jest mniejsza od 2 -
Operator ‘sizeof’ służy do obliczania:
(A) długości ciągu znaków
(B) zajętości zmiennej w pamięci
(C) liczby wymiarów tablicy
(D) liczby elementów tablicy -
Wywołanie funkcji malloc(3) spowoduje:
(A) przydzielenie 3 bajtów na stercie
(B) przydzielenie trzech wskaźników
(C) przydzielenie 12 bajtów na stercie
(D) zwolnienie 3 bajtów na stercie -
Dyrektywa #include analizowana jest:
(A) przed kompilacją
(B) w trakcie łączenia modułów
(C) w trakcie wykonywania programu
(D) w trakcie kompilacji -
Preprocesor to:
(A) program realizujący wstępne przetwarzanie kodu wynikowego
(B) program realizujący wstępne przetwarzanie kodu źródłowego
(C) przystawka sprzętowa przyśpieszająca działanie programów napisanych w C
(D) program optymalizujący kod wynikowy dla procesora który ma go wykonać (np.. Intel, AMD, itp.) -
Instrukcja switch pozwala na:
(A) przetwarzanie ekranu w tryb czarno-biały
(B) przełączanie się do C++
(C) wybór pomiędzy dwoma możliwościami
(D) wybór jednej z wielu możliwości -
W poniższym fragmencie programu ostatni element tablicy t ma numer:
(A) 4
(B) 1
(C) 2
(D) 3
#define N 2
int n=4;
int t[N+1];
pomoże mi ktoś z tym ???