wczytanie pliku avi, mpeg i rozkład na pojedyńcze klatki

Witam

Chciałbym się dowiedzieć czy jest jakaś biblioteka, która pomoże mi wczytać film powiedzmy np. formatu pl dv ewentualnie jakiegoś innego (takiego który byłby najprostszy) i zamienić go na pojedyńcze klatki filmu czyli uzyskać z tego obrazy? Naprowadźcie mnie w jaki sposób to wykonać. Następnie chodziłoby mi oto żeby utworzyć z tego filmu obraz stereoskopowy (jakieś konkretne algorytmy) bo tak naprawde miałbym tylko pojedyńcze klatki a nie pary węc musiałbym na każdym z obrazów dokonać przesunięcia(w jakis sposób, jakiś algorytm)? W końcowym efekcie miałoby to być zapisane z powrotem do pliku .avi, mpeg kodowanego tym samym kodekiem co na początku.
Pozdrawiam

Zapomniałem napisać czytałem o bibliotece aForge. NET nadawałaby się ona do tego?

Jeśli uda ci się dowolny film przerobić na stereoskopowy, to profesurę masz w kieszeni.
Tłumacząc na polskie: nie da się.

Da się. Czytałem kiedyś o takim algorytmie. Przyjmuje on, że obiekty na dole i szybciej poruszające się są bliżej, a reszta dalej. Jednak nie da to takiego samego efektu jak film nagrany w 3D.

PS. Jeżeli chodzi o pojedyncze klatki to dam linka do perełek: http://4programmers.net/Forum/Spolecznosc/Perelki/129216-Avi_klatka_pixeljak_sie_do_tego_dostac

Powtórzę: nie da się. Da się tylko przy pewnych ograniczeniach.
Odnośnie obiektów poruszających się szybciej itd. - co jeśli samochód na dalszym planie jedzie, a a samochód na bliższym stoi? Wg tej metody wyszłoby odwrotnie. Albo nic się na scenie nie porusza, kamera się nie rusza, a jedynie obraca wokół osi Z (oś "w przód"). Też klops. Algorytmy stereoskopowe są o wieeeele bardziej skomplikowane.

Weź pod uwagę to, że jeżeli samochód porusza się w dalszym planie to jest "wyżej" na obrazie. Oczywiście jeżeli nie ma ruchu to nie można z tego wyciągnąć informacji o trzecim wymiarze. Pozostaje jedynie ręczna obróbka. Czyli da się (choć jak już pisałem super efektu bym się nie spodziewał), ale nie zawsze.

Nie musi być "wyżej na obrazie". Bo to mogą być resoraki jeżdżące po szklanym stole, z kamerą umieszczoną pod stołem - i wówczas dalszy jest niżej ^^.

skoro człowiek jest w stanie z płaskiego obrazu mniej-więcej wyobrazić sobie głębię i określić co jest dalej, co bliżej i co się rusza niezależnie od ograniczeń, to teoretycznie odpowiednio zaawansowane algorytmy mogą się do tego zbliżyć.
argument o profesurze nadal aktualny.
nobla nie dadzą, bo z matematyki nie przyznają.

W NukeX (jeden z bardziej profesjonalnych programów do obróbki wideo) znajduje się plugin, który na podstawie ruchu kamery (dobry soft do śledzenia też jest w cenie) oraz obiektów potrafi wygenerować mapę głębi.

Jak napiszesz taki soft to profesury raczej nie dostaniesz, ale sprzedawać soft po 8 tysięcy dolarów sztuka, jak ten wyżej masz szansę ;)).

W każdym razie, nie jest to jeden z tych problemów, które rozwiązuje się poprzez ściągnięcie jednej, darmowej biblioteki z internetu i wywołania jednej metody.

Jeżeli chodzi o tworzenie modelu 3d na podstawie zdjęć, to mam w tym pewne doświadczenie, kilka fotek jest tutaj:
Chmura punktów

@Azarien: "Ludzkie" algorytmy są o wiele bardziej skomplikowane. Po pierwsze - wykorzystujesz nabytą wiedzę, rozpoznajesz obiekty i dorabiasz sobie ich trójwymiarowy wygląd. Poza tym, masz dwoje ruchomych oczu - to bardzo ułatwia ocenianie odległości ;) Po trzecie - nawet jak zamkniesz jedno oko, odległość można ocenić, wykorzystując akomodację soczewki oka. Po czwarte - to, czy się poruszasz, oceniasz nie tylko na podstawie obrazu, ale również wiedzy ("wiem, że jadę pociągiem") i innych wbudowanych "mechanizmów", jak ucho wewnętrzne czy wiatr we włosach ^^.