Prośba o wytłumaczenie kodu z zajęć

Witam.
Pracuje w lazarusie... Ostatnio na zajęciach z Podstaw Programowania doktor napisał kod, którego nie rozumiem. Czy mógłby mi to ktoś wytłumaczyć?
Oto ta część kodu której nie rozumiem:

uses
  Classes, SysUtils;
const
n=10;   

type
typTablica = array[0..n-1] of integer;
typMM=(sMin=1,sMax=2);  

implementation  
function szukajmaxmin(const tab:typTablica; MM: typMM):integer;  

function szukajmaxmin(const tab:typTablica; MM: typMM):integer;
var
 i,maxmin: integer;
  begin
  maxmin:=tab[0];
  for i:=0 to n-1 do
    begin
    if MM=sMax then
      if tab[i]>maxmin then
        maxmin:=tab[i];
    if MM=sMin then
        if tab[i]<maxmin then
          maxmin:=tab[i];
     end;
   result:=maxmin;
  end;

var //Mam Program rozłożony na kilka modułów i nie wiem czy w tym miejscu powinno być var głównego programu, jeśli sie pomyliłem to sorry
  tab1,tab2:typTablica;
  zakres,kol:integer;
  zOK:boolean=false; 

begin
try
  write('podaj zakres liczb: ');
  readln(zakres);
  zOK:=true;
  except
   // on E:EInOutError do
    writeln('prosze podac liczbe calkowita');
  end;  

  writeln('max=',szukajmaxmin(tab1,sMax));
  writeln('min=',szukajmaxmin(tab1,sMin));

  readln;
end.

Program z tą funkcją działa tak, że wyświetla liczbę maksimum (największą) i liczbę najmniejszą z danej tablicy.
Ja nie rozumiem co oznacza że typMM to albo sMin, który równa się jeden, albo sMax, który równa się 2. Co to oznacza?

Nie wystarczyło napisać typMM=(sMin,sMax) ?

Co oznacza ta sekcja "try" na początku programu głównego, która zresztą mi nie działa? Dlaczego to nie działa?

Ten kod ma nieprawidłową budowę – to nie jest moduł, żeby sekcja implementation miała rację bytu. Nawet gdyby to był kod modułu, to brakuje sekcji interface, a z kolei sam główny blok nie powinien w nim istnieć.

Po drugie, funkcja szukajmaxmin zadeklarowana jest dwa razy, więc to też jest błąd. Podanie nagłówka funkcji robi się tylko w modułach, gdzie w sekcji interface zapisuje się sam nagłówek, a w sekcji implementation definicję funkcji (jej kompletne ciało). Wystawienie nagłówka funkcji w sekcji interface powoduje, że funkcja ta będzie dostępna z poziomu innych modułów, a brak nagłówka oznacza, że funkcja będzie lokalna. Tak więc ten samotny nagłówek należy usunąć.

Błędów i niedociągnięć jest o wiele więcej, ale nie o tym mowa, więc dalej nie będę ich wymieniał.

brotomasz napisał(a):

Ja nie rozumiem co oznacza że typMM to albo sMin, który równa się jeden, albo sMax, który równa się 2. Co to oznacza?

To czego nie rozumiesz to deklaracja typu wyliczeniowego – tzw. enum. Tłumacząc w dość luźny sposób, taki typ pozwala na zgrupowanie kilku wartości liczbowych, gdzie każda posiada swoją nazwę – tu wartość 1 ma nazwę sMin, a wartość 2 ma nazwę sMax. Dzięki temu w kodzie możemy używać wygodnych nazw, zamiast niewiele mówiących gołych liczb.

Ustalenie wartości liczbowych nie jest konieczne, bo domyślnie nadawane są od 0 wzwyż:

type
  typMM = (sMin, sMax);

W takim przypadku sMin będzie miało wartość 0, a sMax wartość 1.

Przy czym należy pamiętać, że enumy – choć wewnętrznie są zwykłymi liczbami – nie mogą być jawnie użyte np. do operacji matematycznych, ani też nie da się ich bezpośrednio przypisać do zwykłej zmiennej liczbowej, wszystko przez silne typowanie języka. Aby przekształcić np. sMax na liczbę 1, należy skorzystać z funkcji Ord lub użyć rzutowania na konkretny typ całkowitoliczbowy.

Nie wystarczyło napisać typMM=(sMin,sMax) ?

Wystarczyło, dlatego że te enumy nigdzie nie są traktowane jako liczby – nie są używane do obliczeń ani przypisań, więc ich wartości mogą być dowolne (najlepiej: domyślne). Prowadzący może o tym nie wiedział.

Co oznacza ta sekcja "try" na początku programu głównego, która zresztą mi nie działa?

Sekcja try to konstrukcja języka, nie konkretna instrukcja – podobnie jak begin i end.

Wszystkie instrukcje znajdujące się pod try są wykonywane w sposób standardowy, linijka po linijce. Jeśli któraś instrukcja spowoduje błąd, a tym samym rzucenie wyjątku, wykonanie instrukcji z tej sekcji zostaje przerwane i następuje skok do pierwszej instrukcji pod except. Taka konstrukcja pozwala rozróżnić typ zaistniałego błędu (o którym informacje dostarcza obiekt owego wyjątku) oraz odpowiednio na niego zareagować. Co ważne – instrukcje znajdujące się pod except zostaną wykonane tylko i wyłącznie wtedy, gdy instrukcje zawarte pod try spowodują błąd. W przeciwnym razie kod pod except zostanie pominięty.

Drugą konstrukcją try jest try finally end. Ta z kolei pozwala wykonać instrukcje zawarte pod finally zawsze, bez względu na to czy instrukcje pod try spowodowały błąd czy nie. Dzięki temu można np. zwolnić pamięć po wykonaniu konkretnych instrukcji i mieć pewność, że faktycznie zostanie ona zwolniona.

Możliwe też jest połączenie tych dwóch konstrukcji – dzięki temu po pierwsze możliwe jest zareagowanie na zaistaniały błąd, a po drugie, zabezpieczenie kodu np. przed wyciekami pamięci. Szablon niżej, w komentarzach opis sekcji:

try
  try
    // tu wykonujemy instrukcje mogące spowodować błąd
    // przy pierwszym błędzie następuje skok do sekcji "except"
    // w przypadku poprawnego wykonania, następuje skok do sekcji "finally"
  except
    // tu reagujemy na zaistniały błąd
    // jeśli brak błędu, kod tej sekcji zostanie pominięty
  end;
finally
  // tu wykonujemy końcowe instrukcje
  // kod tej sekcji wykonywany jest zawsze, bez względu na to czy wystąpił błąd czy nie
end;